Ponentzia alternatiboa (4)

ERAIKI DEZAGUN

EUSKAL ERREPUBLIKA SOZIALISTA!!!

 (4)

1.4.- Euskal Herri Langilea Kapitalismoaren krisi globalean

 23.- Euskal Herri Langileak gaur egun pairatzen duen zapalkuntza ulertu ahal izateko, gure marko geopolitikoa aztertu behar dugu lehenik, hau da, Eurasiako mendebaldea eta bereziki “Europar Batasuna” autoizendatu den estatu kapitalisten egitura inperialista eta bere bihotz politiko-ekonomiko-militarra, Eurogunea, alegia.

24.- Laburbilduz, “Europa” autoizendatzen den koalizio inperialistak XX. mnedean galdutako hegemonia berreskuratu nahi du sistema inperialistan, eta horretarako aliantza hirukoitza egin dute hiru estatuk: Britainia Handiak, Estatu Frantsesak eta Alemaniak. Beren helburua, ekonomia kapitalista lehiakorrena sortu XXI. mendean, Estatu Batuei eta Japoniari aurrea hartuz eta gorantz heldu diren estatu kapitalista “berriak” (Brasil, Errusia, India, Txina eta Hegoafrika) menpean mantenduz.

25.- Horretarako proiektu inperialista global bat ezarri dute martxan, eta oraingo krisia baliatu nahi dute Eurasia mendebaldeko Herri Langileei beren egitasmo kapitalista inposatzeko, intoxikazio nazionalista eta arrazista baliatuz eta errepresioa erabiliz, egoeraren arabera. Indar hegemoniko kapitalistaren eraikuntza-prozesu honen buruan, hiperestatu inperialista bat ukanen dugu, neofaxismo parlamentario batez jantzirik. Krisiak kontraesan eta arazo guztiak areagotu ditu, epeak azkartuz.

26.- Luze joko liguke proiektu neofaxista honen azaltzeak (“IV Reich”, oligarkia alemanaren geopolitikan) bainan erran dezagun aurreko urteetan bezala, Herri Langileen konplizitatea erosi nahi izanen dutela balizko “itun eta elkarrizketa” sozialen bidez. Bainan XXI. mendeko kapitalismoak ezin du gauza handirik eskaini, planeta beraren muga ekologikoak agerian direlakotz honezkero. Lehiakortasuna behar da hegemonia lortzeko, eta hori, langileen esplotazioa areagotuz eta irabazien tasa handituz erdiesten da, Txinako estatu kapitalismoak egunero oroitarazten digun bezala.

 27.-“Europa” deitzen den proiektua oligarkia inperialista europarrek sortu dute, eta arrazismoa du oinarri eta helburu. Euskal Herri Langilearendako ez dago etorkizunik hor, etnozidioa bururatzea eta esplotazioa zein miseria soziala areagotzea ez bada, nahiz eta inperialismoaren “polizia onak” kontrakoa sinestarazi nahi behin eta berriz.

28.- Euskal Herri Langilea bi estatuk zapaltzen dute, hierarkia inperialistan toki eta funtzio desberdinak betetzen dituztenak: estatu espainola eta estatu frantsesa. 

Krisia gogor du kate-begirik ahulena den estatu espainola, beren baitako kontraesan guztiak areagotuz eta neofrankismoaren zein berrezarkuntza borboitarraren miseriak agerian utziz. Estatu espainola amiltzen ari da egunetik egunerat, eta honek luze gabe krisi orokor bat ekarriko du.

29.- Euskal Herri Langileak eta LABek bereziki aukera hau baliatu behar dute Euskal Errepublika Sozialistaren aldeko aldarria indartzeko eta monarkia neofrankista, kapitalista eta etnozidaren aurka jotzeko. 

Halaber, estatu espainoleko Herri Langileekiko elkartasuna eta elkarlana bultzatu behar dira, gu guztiok zapaltzen gaituen “estaca” denon artean hausteko. Beti ere, jakina, hala Euskal Herriaren euskalduntasuna, naziotasuna eta independentzia aldarrikatuz eta zainduz, nola sozialismoaren aldeko borroka indartuz.

30.- Estatu frantsesari dagokionez, garbi dago hierarkia inperialistan gorago dagoela eta egonkorragoa dela. Hala ere, Hollandek gorpuztu duen lilura sozialdemokrata faltsua itzaltzen denean, borroka sozial gogorrak agertuko dira, VI Errepublika ekarriz. Krisi horretan Euskal Herri Langileak eta LABek bereziki Euskal Errepublika Sozialistaren aukeraren aldeko lana egin behar du etengabe, langileei erakutsiz ez dagoela irtenbiderik Errepublika jakobino, etnozida eta kapitalistaren baitan. 

31.- Katea beti hausten da begirik ahulenean, eta gaur egun hori Eurasiako hegoaldean kokatzen da: Grezia, Italia, Portugal eta Estatu espainola, Zentzu horretan LABek etengabeko elkartasuna bultzatu behar du Greziako Iraultza Sozialistarekin, eta bereziki PAME langileen frontearekin, internazionalismorik onena nork bere Nazioan Iraultza egitea dela jakinda.

32.- Behin eta berriz errepikatu behar dugu gure analisi eta azterketen bizkarrezurra: “Ongizate Estatuaren” lilura amaitu da, garai berriak eta latzak heldu dira, Historiaren bertze fase batean sartzen ari gara, eta honek jauzi kualitatiboak eskatzen ditu kontzientzian eta praktikan. 

Gure praxi osoa irauli behar dugu, Iraultza Sozialistaren zerbitzuan jartzeko, gure VIII Biltzarraren leloak hain ongi adierazten duen bezala: “Orain da garaia! Eraiki dezagun langileon Euskal Herria.”