AURRERA LANGILERIAren kritika marxista-leninista

Gaur blog honen orriotara ene posizio politiko eta filosofikoen kritika zorrotza ekarri nahi dut. Eta ez nolanahiko kritika, marxismo-leninismotik egindakoa baizik. Marxista-leninista batek egina, Euskaraz.

Ez da erran beharrik ere biziki pozten naizela honelako kritikak agertzeagatik, zeren blog honen sarreran erraten den bezala: "Blog honen helburua Euskal Iraultza Sozialistaz gogoeta eta eztabaida egitea da. Karl Marx militante komunista iraultzailearen esaldi maiteen bidean kokatzen gara:"De omnibus dubitandum" : "Guztia zalantzan jarri".

Azken egunetan denetariko gezur, irain eta mehatxu agertu dira "Euskal Herria Sozialista" blogean nire aurka. Ez dut erantzunen, ez baitu merezi. Kritika politikoa, lan teorikoa eta ideologia alienatzaile guztien aurkako borroka da iraultzaile euskaldunok behar duguna, aitzina joko badugu. Bide horretan, "Aurrera Langileria" blogak egiten didan kritika biziki interesgarria delakoan nago, eta horregatik argitaratu dut hemen, lehenago KIMETZ erakunde komunistari egin zioten elkarrizketa egin nuen bezala. Blog honen sarreran erraten den legez:  "Nihil humanum a me alienum puto": "Humanoa den ezer, ez dut arrotzat jotzen". Iritzi eta gogoeta guztiak, ados egon ala ez, ongi etorriak dira, adimen kolektiboa eztabaidatuz eraikitzen baita. Baldintza bakarra: irainak eta zakarkeriak ez erabiltzea, eta eztabaida datuz eta dataz, arrazoiz zein argudioz egitea, jendetasunez eta adeitasunez.Oroz gainetik, geure egiten dugu XVI. mendeko komunista iraultzaileen oihua: OMNIA SUNT COMMUNIA!!!"

Beraz, ongi etorriak kritikak eta azterketak, horrela joko baitugu aurrera, Euskal Iraultza Sozialistaren bidean. Egiten zaizkidan kritikak ongi aztertu eta gero, hemen berean erantzunen dut eta polemika zein eztabaida abiatuko dira. Gogor eta gogoz, baina zakarkeriarik gabe, militante iraultzaileen artean...

 

KRITIKA MARXISTA LENINISTA 

FERMINTXOREN PENTSAMOLDEARI,

MATERIALISMO DIALEKTIKOAN

 OINARRITUA

Ziur? ...

Euskal Iraultza Sozialista blogaren kudeatzaile eta IBIL antolakundearen bultzatzaile dugu Fermintxo, ibilbide politiko luzeko militantea, klandestinitatea eta espetxea ezagutu dituena. Azken urteotan ENAMen barneko sozialdemokrata eta likidazionisten aurka aurpegia eman duen militante bakarrenetarikoa da, honek bai txakurren, bai ustatxen erasoak ekarri dizkiolarik. Bere burua Langileriaren askapenean kokatzen duenez, eta bere blogak duen arrakasta ikusita, Aurrera Langileria-tik materialismo dialektikoan oinarritutako kritika zorrotza egingo diogu bere pentsamoldeari.

Bere esanetan bere burua marxista-leninista izendatzea galarazten dion gauza “bakarra” “fededuna” izatea da, eta ondorioz Askapen Teologian kokatzen da. Xehadura txikia hau, “fedearena”, baina tamalez materialismo dialektikoarekin guztiz bateraezina. Halako trikimailu metafisikoa gizartearen, baita naturaren ezagutza zehatzari eta honen irakurketa zuzenari ateak ixten dizkio, honetan oinarritutako ildo politikoari zilegitasun osoa kenduz. 

Baina bere erlijioa ez da edozein, Kristautasuna baizik (dirudienez ez Katolizismoa, Vaticanoa,  Kapital monopolistaren diru zuritzaile, inperialismo mendebaldarraren ONGen begirale eta abarren, denaren menera dagoena).

Antzinako garaietan, non ekoizpen baliabideen garapenak ez zion ezagutzaren arloan metodo zientifiko-teknikoari erabateko nagusitasuna ematen, erlijioa zen gainegitura ideologikoaren oinarri eta zapalkuntzak bidezkotzeko sostengu nagusia ematen zuena.

Hau da, betiereko izatea eskainiz, garaiko klase zapaltzailearentzat onuragarria zen oinarri ekonomikoaren funtzionamendua bermatzeko beharrezko jarrerak eskatzen (edo behartzen) ziren. Jatorri Biblikoa duten erlijioen (Judutasuna, Kristautasuna, Islam-a…) arrakasta Erdi Aroan, tradizio semitikoan jasotako portaerek garai honetako oinarri ekonomiko feudalaren funtzionamendurako zuten baliagarritasuna dela eta izan da: patriarkatua eta mendekotasuna, dena sortu duen, denaren jabe den, leku guztietan dagoen eta zigortzeko gaitasuna duen “Jauna”ren irudian biltzen dena. Kapitalismoa aurreko oinarri ekonomikoaren baitan ernetzen denez, gainegitura berriak honen herentzia ere izan du, nahiz eta ez duen lehen zuen indarra, Kapitalaren beharrak ez baitira berdinak . Askapen Teologiak guzti honi kutsu “iraultzailea” eman nahi dio… ba oso ondo, baina ez dio zapalkuntzaren aldeko eta Sozialismoaren aurkako tresna izateari uzten.

Materialismo historikoan, oinarri ekonomikoaren eta lanaren ikuspegitik egindako giza garapenaren azterketan, ez dabil oso fin ezta ere. Bere esanetan Euskal Herri Langilea “betidanik” existitu da, “Jesusito maiteari” gurtza Euskal Herrian ezarri baino lehenago ez klase borrokarik ez bestelako gizarte antolakuntzarik egon izan ez balira bezala. Berez, kristautasunaren “sarrera” ( oso berandu gainontzeko mendebaldearekin alderatuta ) eraikitzen ari ziren inperio feudalen boterearen irudikapena besterik ez da, hauen eta bertako lur jabeen, Erromatar Inperio esklabistako garaiko zapaltzaileen ondorengoen, boterea finkatzeko, Eliza Katolikoaren banderapean.

Honek badu zerikusia egiten duen Euskararen mitifikazioarekin (oso ohikoa nazionalista burges-ttipietan ). Hizkuntza, gizarteen historian zehar aldatzen eta moldatzen, hedatzen eta murrizten, jaiotzen eta desagertzen den fenomenoa da. Euskararen sorkuntza gizarte pre-klasistetan kokatzen da, bere izatea oso baliotsua bihurtzen duena. Honen hedadura gaur egun Euskal Herria deitzen denarena baino zabalagoa izan da, eta egon dira ere (eta daude), beste zenbait hizkuntza eremu honetan, bestelako Herrien aztarna edo zapalketa azpiegitura desberdinen eraginaren ondorioz ezarri direnak, Euskaran ere eragin nabarmena izan dutenak. Hegoaldean, kapitalismoa garatzen hasi zen unean, euskal burgesia izan zen honi muzin egin zion lehena, espainiar Monarkiarekin zituen harremanak gaztelera bereganatzera bultzatzen baitzioten, honek ekoizpen harremanetan gazteleraren aldeko indarra emanez. Kapitalismoa erabat finkatu zenean, Gaztelako herrietatik iritsitako etorkin andanak euskal gizartean gaztelera hizkuntz eramailea bihurtu zuten. Iparraldean, aldiz, industrializazio ezak Paris erdigunea duen kapitalismoak eragindako kolonizazio prozesua eman da. Hizkuntza bat gizarte osoarentzat baliagarria ez denean desagertzeko abiada bizia hartzen du. Horregatik da hain garrantzitsua Estatu kapitalistentzat beraiek aukeratutako hizkuntzaren nahitaezkotasuna, beren gainegiturarentzat honen irudizko ikuskerak izan dezakeen eraginaz gain.  Eta gerora garatutako burgesia euskaltzalearen geruza desberdinen negarrek ez dute hau aldatuko.

Guk, marxista-leninista euskaldunok, komunismorantz bideratuko den Estatu Sozialista baten eraikitzearen bidez herri honi orain arte izan ez duen naziotasuna eman nahi diogu, Proletalgoaren Diktaduran oinarritutako berreuskalduntzearen bitartez, eta Euskal Herriaren ondare historikoa, Euskara honen zati garrantzitsua delarik, beste herri guztiekin lortu beharreko lanaren askapenean baliagarria den uste osoa dugu. Baina hau euskaldunok Iraultza Sozialistan izango dugun paperaren araberakoa izango da.

Nahiz eta duela gutxi Stalin nazioarteko proletalgoaren heroiaren inguruko bere usteei “auto-kritika” egin diola esan, honi dion gorrotoa nabarmena da ( ordena burgesaren edozein zaindarik duenaren parekoa). Hau, Stalin burkidea “errusiarzalea” eta “kolonialista” izan zelako omen da. Benetan Lenin-en enkarguz “Marxismoa eta auzi nazionala” idatzi zuen; Alderdi boltxebikearen X. Kongresuan txobinismo errusiar-handia irmoki salatu zuen; Lenin-ekin batera Errepublika Sobietarra, bakoitzak bere hizkuntz eta arau propioak zituzten Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna bihurtzeko proiektua aurrera eraman zuen; horretarako garapenik ez zuten herriei naziotasuna eraman zien eta abar eta abar. Urte luze eta latzetan komunisten buru izan zen georgiarrari buruz ari da? Beharbada autodeterminazioa, nazioarteko langileriaren interesak aintzat hartu gabe,  metafisika hutseko totem bat izango balitz bezala, ezartzearen alde dagoelako izango da? Zeren badakigu zeintzuk izan ziren auzi nazionala inperialismoaren alde erabili zuten lehenak…

Amaitzeko, bere ildo politikoa izendatzeko “sozialismo iraultzailea” zehaztapen anbiguoa erabiltzen du, nolabait zapalkuntzari aurka egiten dioten “sozialismo” mota guztiak biltzen dituena ( guztiak, Zientifikoa izan ezik). Hemendik eratortzen da Euskal Behargin klasearentzat ezinbestekoa den Alderdi proletarioaren eraikuntzaren aurkako ikuspegia, oinarrizko lan hau zehaztugabeko etorkizun batera geroratzen duena. Honen zergatia azken urteetan ENAMen nagusitu zen nazionalismo burgesa da, berak bere proiektu politikoan bildu nahi dituen iraultzaile guztiak kutsatuta dituena. Baina ba al dago iraultzailerik otegista sozial-txobinista eta pro-inperialistek hain erraz erabateko botere politikoa eskuratzea ahalbidetu duen mugimenduaren baitan?

Aurrera Langileria-n Euskal Langileria Botere politikoaren eskuratzera eta Sozialismoaren eraikuntzari ekiteko beharrezko tresnak eskainiko dion mugimendu marxista-leninista eta euskaldunaren alde gaude, ideologia burgesaren amarru guztiez ongi arazturiko ildo politikoari ekiteko garaia dela uste baitugu. 

Euskal Herriko baita nazioarteko marxista-leninista orori honen bidean lan egiteko deia zabaltzen dugu, Sozialismo Zientifikoan oinarritutako nazioarteko proletalgoaren ildoak Garaipenera eramango gaituen uste irmoaz.

Iraultza ala hil!

 

ENE ERANTZUN KRITIKOA

Egun pare bat utzi dut pasatzen "Aurrera Langileria" blogeko lagunak niri egindako kritikari erantzun aitzin. On izaten da kontu hauek pausatzen uztea, pertspektiba hartzeko. Gaur igandea, ekainaren 16an, bere gogoeta eta iruzkin kritikoei arrapostua emanen diet.

Erran behar dudan lehendabiziko gauza hauxe da: idazki hau hasiera-hasieratik herrenka abiatzen da. Zergatik? Irakurri hau: "Euskal Iraultza Sozialista blogaren kudeatzaile eta IBIL antolakundearen bultzatzaile dugu Fermintxo, ibilbide politiko luzeko militantea, klandestinitatea eta espetxea ezagutu dituena. Azken urteotan ENAMen barneko sozialdemokrata eta likidazionisten aurka aurpegia eman duen militante bakarrenetarikoa da, honek bai txakurren, bai ustatxen erasoak ekarri dizkiolarik." 

Barkatu, bainan hau ez da egia osoa. Hasteko, nik ez dut onartzen "ustatxa" terminoa Oraingo Ezker Abertzalearen zuzendaritza izendatzeko. Iduritzen zait irain bat dela, irain zital eta zikina, eta gainera, guztiz gezurra. Gauza bat da gaur egungo nazionalismo burges ttipia, "ezkerrekoa" eta erreformista, mugimendu abertzale-independentista eta sozialista iraultzaile politiko-militar batetik datorrena, eta gaur egun sozialdemokrazian erabat kokatzen dena, eta bertze bat, oso bertzelakoa, II. Mundu Gerran nazien aliaturik fidel eta krudelenak, arrazista ultrakatoliko genozidak, judu, ijito eta serbiarren aurka ikaragarrizko sarraskiak egin zituztenak, eta iraultzaile kroaten kontra (komunistak, bereziki) errepresio izugarria baliatu zutenak. Badira aldeak, ezta? Ala ez? 

Arnaldo Otegi eta berarekin bat egin duten Ezker Abertzaleko militanteak sozialdemokratak dira, erreformistak, borroka iraultzaileen likidazionistak, nahi duzun guztia, bainan ez dute zer ikusirik Ante Pavelic-ekin. Hori edonork ikusten du. Nire ustez, begi bistako kontua da baietz, alde izugarri handiak direla, fanatismorik itsuenak eta sektarismorik zitalenak bakarrik ikusten ez dituenak...

"Aurrera Langileria" blogeko lagunak ezagutzen al du Mugimendu Ustatxaren historia? Eta ezagutzen badu, hala ere, termino hori mantentzen du? Ez zaio exagerazio iraingarri eta mixerable bat iduritzen? "Marxista-leninista" omen diren batzuk holaxe ibilki dira munduan: Iraultza Sozialistaren bidean haiekin guztiz bat ez datozenak, "eusko-naziak" dira, "faxistak", "ustatxak", "arratoiak", "Herriaren etsaiak", "trotskistak"... eta ez dakit zenbat epiteto gehiago. Hori bai, ez eskatu ustezko eta balizko "marxista-leninista" horiei azterketa politiko seriorik... eta are guttiago ordenagailua utzi eta kalean aurpegia ematea...

Berdin dio aurrean daudenak benetako klase eta nazio-etsaiak izan, adibidez, zinezko frankistak, falangistak, PPko neofrankistak, PSOEko sozialdemokrazia espainolista, PNVko burgesia baskoa, edota aurkari politikoak, Oraingo Ezker Abertzaleko erreformismoa konparazione, edota haiekin bat ez datozen iraultzaile euskaldunak... Bortz axola! Ñabardurak eta azterketak zehatzak ez omen dira biziki "marxista-leninistak". Zertarako?

Bainan horrek erakusten duena ez da balizko aurkari edota etsai politikoen gaiztakeria diabolikoa, baizik eta ustezko "marxista-leninista" horien mixeria politiko eta pertsonala, eta prestakuntza teoriko komunista iraultzaile eta zinez marxista-leninistaren exkaxia, falta edota inexistentzia.

Bai, ongi irakurri duzue, mixeria politiko eta pertsonala, eta prestakuntza teoriko komunista iraultzaile eta marxista-leninista exkaxa (zerbait errateagatik). Hori begi bistako kontua da EHS "Euskal" Herria Sozialista" izeneko blogaren kasuan, "Marxistas-leninistas de Euskal Herria" omen diren horiek, eta espero dut, bihotz-bihotzez, ez dela "Aurrera Langileria" aitzina eramaten duen lagunaren kasua. Benetan espero dut "Aurrera Langileria" blogak marxismo-leninismo euskaldunaren bidean kokatuko dela, tinko printzipio eta kritiketan, bainan argia eta zorrotza argudio eta eztabaidetan. 

Baina momentuz, eta tamalez, EHSren bide berdintsua hartu du, terminologian, bederen. Hori bai, Euskaraz, eta arrazoi eta argumentazio politiko minimo batekin. Horregatik erantzuten diogu, gogor bainan adeitsu, hala ere. Iraultzaile bati erantzunen diogu, iraultzaile euskaldun bati. Adeitasunez, bainan aldi berean tinkotasunez. Polemika gogor honetatik biok zerbait ikasiko dugulako esperantzan...

Praktika iraultzaileaz, militantzia iraultzaile errealaz ere luze mintza gintezke, bainan "Aurrera Langileria" blogeko laguna biziki gaztea denez, agian denbora ukanen du bere bizitzan, hurrengo urteetan, adibidez, bere marxismo-leninismoak zer fruitu praktikoak ematen dituen erakusteko. Oxala baietz! Agian gure laguna ez da sartuko EHS blogaren balizko eta ustezko "marxismo-leninismo" zakar, fanatiko, zital horretan. Gu bere zain izanen gara, eta zinez poztuko gara lan iraultzaile errealean hasten bada noizbait. Bitartean, begira nolako "perlak" idatzi zituen pasa den maiatzaren 30eko Greba Orokorrari buruz: 

"Aurrera Langileria-n ELA eta LAB sindikatu erreformistek deitutako Greba Orokorraren deialdiaren aurka azaltzen gara, hauek zuzentzen duten behargin aristokraziaren sektoreek Euskal Langileria bloke zapaltzailearen baitan beren interesak defendatzeko erabiltzen baitute, Estatu burgesaren aurrean Langileria makurtuz eta beren ildoa jarraituta eraldaketa iraultzailerako beharrezko tresnak (teoriko zein praktikoak) alboratuz. Herri Langilearen aurrean behargin klasearen ordezkari aurkezten dira, Kapitalismo Inperialistaren egituren barnean egokitutako bizimodu eta ordainsariak zaintzeko, Estatu kapitalistak patronalaren eta langileen artean egiten duten su-hiltzaile egitekoaren truke eskaintzen dizkiena."


Hona hemen, beraz, marxista-leninista honek erran zuena: Greba Orokorraren aurka azaldu zen. Blogean bertan oso ongi ikusten ez diren bi argazkiek iradokitzen dute Donostiako Miramar Jauregian pankarta bat edo bi jarri zitu(zt)ela. Eta Greba egunean, zer? Gure laguna txintxo-txintxo Unibertsitaterat joan zen, bere ikasketak egitera? Ala piketeetan ibili zen? Ez litzateke lehendabiziko aldia izanen, Greba egun batean Unibertsitaterat joan izan dela, ikastera, bere gurasoek ordaintzen dioten karrera aprobetxatu behar baita! Hori bai, gero ordenagailuaren aitzinean denoi bere marxismo-leninismoa erakutsi eta irakatsiko digu... Beharrik petsonalki ezagutzen dugun eta badakigun nor den, bertzenaz hau guztia seriotan hartzeko arriskuan jausiko ginateke... eta biziki haserretuko!

Seriotan hartuko ditugu bere arrazoi eta argumentuak, jakina, eta horrelaxe erantzunen diogu idazki honetan zehar, bainan ezagutzen dugunez, noizbehinka aipamenen bat-edo irristatuko zaigu, uste baitugu gazte zintzoa dela, bere idealak dituena, zerbait egin nahi duela, bainan oraindik asko ikasi behar duena, eta batez ere, asko EGIN behar duena. Etorkizunean iraultzaile integrala izatera heltzen ahal dena, agian. Eta biziki estimatzen duguna, gainera!


Eta bai, kritika hau herrenka hasten da, zeren eta txakurren eta Oraingo Ezker Abertzalearen erasoez aparte (oso eraso desberdinak bai forman nola fondoan, jakina), "Aurrera Langileria" blogeko lagunari "ahantzi" zaizkio bertze eraso batzuk, aste honetan bertan gertatutakoak. "Euskal Herria Sozialista. Marxistas-leninistas de Euskal Herria" izeneko blogean denetarik erran didate: "eusko nazia", "trotskista" (hau ez dut uste irain bat denik, izendapen politiko bat baizik, baina sentitzen dut, ez naiz trotskista izan sekulan...), "arratoia", "arrazista", eta abar... Zergatik "ahaztu" zaio "Aurrera Langileriari" eraso hau, kritika politiko minimo bat egin gabe, inolako arrazoi eta argumentu teoriko-ideologikorik eman gabe egin dutena? Eraso pertsonal zital hori egin duena "marxista-leninista" omen delakotz? Eta zergatik kritika egin oraintxe bertan? Txiripa ote da? "Aurrera Langileria"k egin duen kritika argumentatua da, eta horregatik erantzunen diogu. Bainan ez dugu txiripetan sinesten, eta uste dut gure laguna, "materialista dialektikoa" den heinean, ere ez. Biak lotuta daudela uste dugu. Hori bai, bata kritika politikoa da. Bertzea... zer nahi duzu erratea?


Beraz, ongi dioen bezala, "BAKE FALTSUARI GERRA". Eta bai, laguna, bake faltsuari gerra, baina jende faltsuari ere bai.


Gero segituko dut.