LEHEN ORRIALDEA

Euskal Iraultza Sozialistaren bidean...



Aupa denok! Ongi etorri!

Blog honen helburua Euskal Iraultza Sozialistaz gogoeta eta eztabaida egitea da.
Karl Marx militante komunista iraultzailearen esaldi maiteen bidean kokatzen gara:
"De omnibus dubitandum" : "Guztia zalantzan jarri"
"Nihil humanum a me alienum puto": "Humanoa den ezer, ez dut arrotzat jotzen".

Iritzi eta gogoeta guztiak, ados egon ala ez, ongi etorriak dira, adimen kolektiboa eztabaidatuz eraikitzen baita.
Baldintza bakarra: irainak eta zakarkeriak ez erabiltzea, eta eztabaida datuz eta dataz, arrazoiz zein argudioz egitea, jendetasunez eta adeitasunez.
Oroz gainetik, geure egiten dugu XVI. mendeko komunista iraultzaileen oihua:

OMNIA SUNT COMMUNIA!!!

2013/04/30

Zuberoa: klase borroka süsta!

http://xiberokobotza.org/templates/68portal/images/topmod.png

 Maiatz lehena

 Maulen 

Eüskal sindikatek deitürik





 

"Kapitalismoaren bortizkeriaren kontre,
 klase borroka süsta". 

Hona zer lema haütatü düan LAB sindikatak maiatzaren leheneko algarretaratzearentako. 

LAB botingoarekin ELB, NPA, Solidaire eta Gazte Dinamika-k parte hartüko düe. 

Goizanko 9.00tan otokarabanak abiatüko dira Donapaleürik eta Donibane Garazitik. 

11.00tan algarretaratzea Mauleko kürütxe xurian eta karrika üngürüa, ondotik bazkaria Zinka ostatüan.

Entzün Ekaitz Mazusta LAB sindikatekoa eta Philippe Lartigue : 
Soinüaren telekargatzeko (esküineko klika)
 
 
CGTko frantximant hauek noiz onartüko düe üskal sindikalismoa?


Iker Casanovak: "la izquierda abertzale debe continuar dando pasos unilaterales".



Gara
 

Iker Casanova Alonso | Escritor
 
2013 abril 29
 

¿INVOLUCIÓN?


En las últimas semanas el PP ha puesto en circulación, con el respaldo de la potente maquinaria del Estado, la tesis de que la izquierda abertzale y EH Bildu están inmersos en un proceso de involución política. «Han vuelto a actitudes del pasado», nos dicen una y otra vez.

 El capítulo inicial de esta campaña, escenificado en el parlamento de Gasteiz el 13 de marzo, deja bien claro que no se trata de una respuesta a un cambio de actitud real de dichos sectores políticos sino de una estrategia premeditada para aparentar que ese cambio se ha dado. Aquel día el PP recibió con una histriónica escandalera unas manifestaciones sobre los presos y el conflicto político absolutamente coherentes con el discurso habitual de EH Bildu, con las que se podía disentir pero que en ningún caso suponían una novedad y menos aún una involución.

El PP ha dado continuidad a esta estrategia, crecido ante la sumisión de PSOE y PNV. Poniendo una vez más en marcha las técnicas de Goebbels, la mentira se ha repetido miles de veces y con las más variadas excusas: recibimientos, mociones, pintadas... La sensación de que la izquierda soberanista ha iniciado un proceso de involución ha ido calando en amplios sectores de la opinión pública

El siguiente paso ha sido poner de nuevo sobre la mesa el fantasma de la ilegalización. Ante la distancia entre esta agresiva táctica y los trascendentales cambios acaecidos en la sociedad vasca en los últimos tiempos cualquiera estaría tentado de afirmar que el PP no se ha enterado de nada. Pero en el PP sí se han enterado, lo que pasa es que no les gusta.

La situación socioeconómica en el Estado español es insostenible: un déficit del 10'6%, un paro del 27%, una previsión de descenso del 1'5% del PIB en 2013... La corrupción alcanza niveles inéditos con el estallido del caso Bárcenas, que es la punta del iceberg de los más de 1600 casos de corrupción que colapsan los juzgados españoles. Las encuestas sitúan al PP en un franco desplome, ubicando la más reciente sus expectativas de voto en torno al 24% (en 2011 obtuvo el 44%). Tan solo le libra del colapso la situación comatosa en la que se halla el PSOE liderado por un Rubalcaba convertido en un auténtico cáncer para los suyos.


La situación del PP en Euskal Herria tampoco es buena. En Nafarroa la derecha españolista atraviesa un momento crítico y sólo se sostiene en el gobierno por el apoyo incondicional y suicida del PSN. El PP vascongado está en los niveles electorales que tenía el dúo UCD-AP en los años 80, los más bajos de su historia. Entre 2001 y 2012 ha perdido 200.000 votos y ha pasado de 19 a 10 escaños. En las autonómicas de 2012 fue cuarta fuerza política en Araba, el herrialde en que es más fuerte. Y el desplome de sus perspectivas electorales en el Estado afectará también a la filial vascongada. Podemos hablar de un debilitamiento en términos estructurales del proyecto de la derecha española en nuestro país.

 Es en este contexto de extrema debilidad del PP donde debemos situar su ofensiva, dialéctica y represiva, contra la izquierda soberanista. El PP tiene tres objetivos: tapar su merecida imagen de partido corrupto e incompetente; focalizar el debate en términos de conflicto, donde está más cómodo; y tratar de buscar una reacción por parte de la izquierda soberanista en términos de acción o de discurso enmarcada en los parámetros del anterior ciclo político, es decir, provocar realmente una involución.

La izquierda abertzale no está en ningún proceso de involución, ni siquiera se ha frenado en su movimiento permanente para consolidar el nuevo escenario político. 



La izquierda abertzale ha realizado sostenidos esfuerzos, con palabras y con hechos, a favor de un escenario de paz y democracia para nuestro país

Para ello ha variado algunas de sus posiciones históricas, ha modulado su discurso y ha asumido valientemente nuevas actitudes en un proceso complejo y no exento de contradicciones y dificultades.  


Frente a esta clara voluntad de moverse y avanzar que ha producido enormes resultados, entre los que destaca la histórica decisión de ETA de poner fin a su actividad armada, el resto de partidos adopta una actitud torpe y cicatera, que en algunos casos sí puede calificarse con propiedad de involución.

  

El Pacto de Ajuria Enea proclamaba que: «Si se producen las condiciones adecuadas para un final dialogado de la violencia, fundamentadas en una clara voluntad de poner fin a la misma y en actitudes inequívocas que puedan conducir a esa convicción, apoyamos procesos de diálogo entre los poderes competentes del Estado y quienes decidan abandonar la violencia...». 
 

Este punto fue ratificado literalmente por un acuerdo del Parlamento español de mayo de 2005, que respaldaba la apertura de un proceso de diálogo entre el gobierno y ETA

En la declaración de Aiete se decía: «instamos a los gobiernos de España y Francia a (...) iniciar conversaciones para tratar exclusivamente las consecuencias del conflicto (...) Sugerimos que los actores no violentos y representantes políticos se reúnan y discutan cuestiones políticas así como otras relacionadas al respecto, con consulta a la ciudadanía, lo cual podría contribuir a una nueva era sin conflicto».


Los tres documentos, y otros de un tenor similar, fueron respaldados por PNV y PSOE.

¿Tienen algo que ver estas declaraciones con la exigencia a la izquierda abertzale de dar nuevos pasos cuando la finalización de la lucha armada es definitiva? 

¿Por qué el PNV y el PSOE no se comprometen con el proceso de paz?

¿Quién está sumido en un proceso de involución?  

Flaco favor le hacen a la convivencia y a la libertad de este país quienes desde mezquinos intereses partidistas están secundando la estrategia del PP, minusvalorando los trascendentales pasos dados por la izquierda abertzale y disculpando la tremenda irresponsabilidad del gobierno español. 

 

Bismarck dijo que un político piensa en las siguientes elecciones y un estadista en la siguiente generación. Nos sobran políticos, y además de los malos, y nos faltan responsables con altura de miras. PNV y PSOE deberían dejar de preocuparse por la amenaza electoral de EH Bildu y pensar, al menos por una vez, en términos de país y de futuro.

«A enemigo que huye puente de plata», dice el adagio. Si el Estado creyera que la vía emprendida por la izquierda abertzale es beneficiosa para sus intereses todo serían facilidades, recompensas y elogios. Sin embargo nos encontramos con todo lo contrario: acoso, ataques e intentos de hacer descarrilar el proceso. 

El Estado teme mucho más el escenario hacia el que avanzamos que aquel de donde venimos. Y mientras la línea oficial se mantiene aún en el hostigamiento y el inmovilismo, su sector duro reclama abiertamente, como ha hecho recientemente Mayor Oreja: «dar marcha atrás al proceso de paz con ETA (...) hasta que no seamos capaces de invertir lo que se puso en marcha irresponsablemente y de manera suicida en España a través de ese proceso, no estaremos enfocándolo correctamente». 

La brutal sinceridad de quien reclama la vuelta a la guerra solo denota la constatación de que el camino emprendido en compañía de cada vez más sectores sociales contiene el germen de la libertad para nuestro pueblo. 

Por eso tratan, estérilmente, de provocar una involución o una ruptura interna que no van a llegar.

Habrá más ataques, pero la apuesta por la acción política a través de vías democráticas y pacíficas es irreversible. 

Debemos responder a esos ataques con firmeza pero con serenidad e inteligencia, revirtiendo el coste de la represión sobre el Estado, como han hecho los jóvenes del Askegune. 

Debemos tener madurez para no caer en provocaciones y perspectiva histórica para evitar urgencias cortoplacistas

Además la izquierda abertzale debe continuar dando pasos unilaterales.  

Pero esos pasos no se darán intentando buscar una contrapartida inmediata por parte del Estado en materias sensibles, que terminará llegando, sino para facilitar el trabajo en la dirección verdaderamente estratégica: el fortalecimiento y activación de la mayoría social que demanda un marco político democrático

Nos seguiremos moviendo para propiciar nuevas alianzas, ganar credibilidad, activar sectores aún pasivos... No es hora de mirar a Madrid sino a la sociedad vasca. De la misma manera que no permitimos que el bloqueo del Estado a la hora de resolver la vertiente armada del conflicto impidiera dar los pasos necesarios para la construcción de la gran alianza de izquierda soberanista hoy vigente, tampoco podemos permitir que el actual inmovilismo del Estado impida seguir acumulando fuerzas para el establecimiento de un marco democrático en Euskal Herria. 


IKER CASANOVA
ALDEBAKARTASUNAREN
LURRALDE MIRESGARRIAN: 
  
ARGALARENGANDIK
MARIO ONAINDIARENGANAINO,
ESKALA TEKNIKORIK GABE...

Iker Casanovaren pentsamenduaren kritika iazko abuztuaen 28an egin nuen, idazlan luze batean: "IKER CASANOVA: ARGALAren marxismo-leninismotik PNVren besoetaraino, Euskal Iraultza Sozialistatik Estatu Burges Baskoraino...". Nahiz eta testu luze eta zaila izan, hauxe bera da blog honetan gehien irakurri dena, gaur egun 763 bisita izan baitu.

Idazlan horretan dena erranda dagoela uste dut. Hala ere, atzo bertan Iker Casanovak aurreko iritzi artikulu mamitsua idatzi zuen GARAn, eta merezi du, berriz ere, bere pentsamenduaren kritika egitea, idazle hau Oraingo Ezker Abertzalearen eskuin-muturrean kokatzen baita, likidazionismo erreformistaren abangoardia teorikoan.

Pasa den urreko udan, abuztuaren 28an, hauxe erraten nuen: "Ikusten denez, eta azken urteotako Ezker Abertzalearen ideologiarekin erabat koherente, klase ikuspegia ez da inon agertzen, eta beraz, emantzipazio soziala ere ez. Oraingo Ezker Abertzalea erabat etapista da: lehenik “Euskal Estatua” lortuko dugu (Estatu Basko Burgesa,alegia), abertzale guztiok bat eginda, eta gerokoak gero, hau da Sozialismoa ... “ad calendas graecas” . 

Etapismoa horretan, hala ere, bertze "etapa" bat gehitu dute: "Euskal Estatua", hau da Estatu Burges Baskoa lortu aitzin,  beharrezkoa da "seguir acumulando fuerzas para el establecimiento de un marco democrático en Euskal Herria. " Beraz, helburu taktikoa, marko demokratikoa da, eta ez Estatu Burges Baskoa. Jakina, behin marko demokratikoa erdietsirik, Demokraziaren lurralde miresgarrian bizi garenez, Euskal Herriak "demokratikoki" erabakiko du Independentzia, eta prefosta, Frantzia eta Espainia izeneko Estatu Burges Kapitalista eta Inperialistek, "demokratikoki" ere, "euskal jendartea"ren erabaki demokratikoa onartuko dute, OTANen begirada amoltsu eta maternalaren goxotasun zerutiarrean... ia-ia Kosovon bezala!

Zer nahi duzue, nekatzen naiz beti kontu berak jorratzen, eta Euskal Herriko Burgesia Ttipi nazionalistaren ideologiako topiko guzti-guztiak aletzen. Begira perla hau: "La izquierda abertzale ha realizado sostenidos esfuerzos, con palabras y con hechos, a favor de un escenario de paz y democracia para nuestro país."

 "Paz y democracia"??? Nik uste nuen, Argalarekin batera, gurea Independentzia, Sozialismoa, Birbatasuna eta Berreuskalduntzea zela... Bon, Iker Casanovaren praxi linguistiko erdaldun eta erdaltzalea kontuan harturik, berreuskalduntzea geroko gerotan uzten ahal dugu, noski, seguraski "un escenario de paz y democracia para nuestro país" lortzen dugularik hasiko baita EUSKARAZ idazten... Bitartean, segi ESPAINOL HUTSEZ izkiriatzen, eta biba abertzaletasun baskoa!

 

"¿INVOLUCIÓN?" galde egiten du gure idazlea, Oraingo Ezker Abertzalearen deriba erreformista nolabait indargabetzen ahal dela ikaraturik-edo... Lasai, Iker, Oraingo Ezker Abertzalean ez da inboluziorik izanen, zeren inboluzioa duela lau urte egin baitzenuten, Altsasuko prentsaurre lotsamangarri hartan, Mitchell senatari yanki inperialista-kapitalistaren "printzipio" (eta final) likidazionistak jendaurrean eta eztabaidarik gabe modu ahalkegarrian onartu zenituztenean, eta ondoren, "Zutik Euskal Herria" (Sistemaren aitzinean belaunikatzeko izendapen bitxia, benetan...) izeneko txostena onetsi zenutelarik. Horixe izan baitzen zinezko inboluzioa, Iker, ez orain hain beldur handia ematen dizuna.

  Aupa, Iker, zure galderari erantzunen diot:

 ¿INVOLUCIÓN?

 ¡NO, SIMPLEMENTE REVOLUCIÓN!

 REVOLUCIÓN SOCIALISTA VASCA,

 ¿TE SUENA? 

UN TAL ARGALA HABLABA DE ELLA

 CUANDO TÚ ERAS MÁS JOVEN

 ¿TE ACUERDAS?

Segi dezagun gure idazlearen ideiak aletzen eta jorratzen. Iker Casanovak nahasten du PPren "extrema debilidad", Oligarkia neofrankistaren botere politikoarekin. Horegatik uste du PSOEren sumisio suizida, arduradun politiko baten kontua dela, ("el PSOE liderado por un Rubalcaba convertido en un auténtico cáncer para los suyos.") eta ez erabaki estrategikoa, Oligakiak berak inposatua, Nafarroan behin eta berriz ikusten dugun bezala. Bistan da, klase-ikuspegia galtzen bada, klase-borrokaren azterketa egiten ez bada, analisi guztiak politikeriaren axalkerian gelditzen dira, eta gero badatoz komeriak...

 Adibidez, irakur ezazue perla hau: "¿Por qué el PNV y el PSOE no se comprometen con el proceso de paz?". Bistan da zergatik! Ez dute behar! Borroka armatua bukatu da behin betikotz, zertarako sartuko dira inongo "bake prozesuan"? Munduan izan diren "peace process" guztiek, Guatemalatik Kurdistanerat, helburu bakarra zuten: Herri Langileen borroka politiko-militar iraultzailea neutralizatzea. Horretarako, egoeren eta ndar harremanen arabera, egundoko promesak egiten ziren... gero sekula santan betetzen ez direnak, jakina... Euskal Herria ez da horretan salbuespena, eta horregatik Iker Casanova patetikoa da Ajuria Eneko ituna aipatzen duenean, eta are patetikoagoa Aieteko adierazpena aitatzean: "El Pacto de Ajuria Enea proclamaba que: «Si se producen las condiciones adecuadas para un final dialogado de la violencia, fundamentadas en una clara voluntad de poner fin a la misma y en actitudes inequívocas que puedan conducir a esa convicción, apoyamos procesos de diálogo entre los poderes competentes del Estado y quienes decidan abandonar la violencia...». Este punto fue ratificado literalmente por un acuerdo del Parlamento español de mayo de 2005, que respaldaba la apertura de un proceso de diálogo entre el gobierno y ETA. En la declaración de Aiete se decía: «instamos a los gobiernos de España y Francia a (...) iniciar conversaciones para tratar exclusivamente las consecuencias del conflicto (...) Sugerimos que los actores no violentos y representantes políticos se reúnan y discutan cuestiones políticas así como otras relacionadas al respecto, con consulta a la ciudadanía, lo cual podría contribuir a una nueva era sin conflicto». Los tres documentos, y otros de un tenor similar, fueron respaldados por PNV y PSOE. ¿Tienen algo que ver estas declaraciones con la exigencia a la izquierda abertzale de dar nuevos pasos cuando la finalización de la lucha armada es definitiva? ¿Por qué el PNV y el PSOE no se comprometen con el proceso de paz? ¿Quién está sumido en un proceso de involución?"

Mutiko, ez duzu fitsik ulertu! Promesak egiten dira klase-etsaia engainatzeko eta garaitzeko! Baina zu aldebakartasunaren lurralde miresgarrian bizi zarenez... Segi hola-hola, karakola!

Zertarako segi? Irakurle bakoitzak eginen du bere kritika. Iker Casanovaren azken  perlak aipatuko ditut, Oraingo Ezker Abertzalearen zuzendaritzaren likidazionismoa Mario Onaindiaren eta Euskadiko Ezkerraren marka guztiak hausten ari dela egiaztatzeko:

"La izquierda abertzale no está en ningún proceso de involución, ni siquiera se ha frenado en su movimiento permanente para consolidar el nuevo escenario político." 

"Flaco favor le hacen a la convivencia y a la libertad de este país quienes desde mezquinos intereses partidistas están secundando la estrategia del PP, minusvalorando los trascendentales pasos dados por la izquierda abertzale y disculpando la tremenda irresponsabilidad del gobierno español." 

"Habrá más ataques, pero la apuesta por la acción política a través de vías democráticas y pacíficas es irreversible. Debemos responder a esos ataques con firmeza pero con serenidad e inteligencia, revirtiendo el coste de la represión sobre el Estado, como han hecho los jóvenes del Askegune. Debemos tener madurez para no caer en provocaciones y perspectiva histórica para evitar urgencias cortoplacistas. Además la izquierda abertzale debe continuar dando pasos unilaterales."

Biziki hunkigarria izan da Bismarck, Alemaniako oligarkia prusiar latifundista, kapitalista, inperialista eta artxierreakzionarioaren estadistaren aipamena! Sozialista (edota komunista) iraultzaile garenok oraindik oroitzen gara nola SPD, Alemaniako Alderdi Sozialdemokrata (oraindik erdi-iraultzailea zelarik, marxista eta guzti...) ilegalizatu zuen!  Joder, Iker, adibidearekin luzitu haiz! Oraindik ez dakizu nor zen Bismarck eta zer klase-interes ordezkatzen zituen? Aski duzu Wikipediarat jotzea! Faborez! Iruzkinean paratuko dizut Otto von Bismarck biografia laburra, hurrengoan Burgesia baskoa eta Sozialmemokrazia espainola liluratzeko aipamen ilustratu bat behar duzularik erridikulu absolutua egin ez dezazun...

Eta aski da gaurkoz!

Beno, ez, hitza emanen diot Iñaki Larreari, zeren ematen baitu telepatia dugula batzutan. Iruzkin hau BORROKA GARAIA DA! blogean argitaratu du eta iduritzen zait azterketa bikain eta laburra egiten duela:


I. Larrea-k dio:
 
Ikerren artikuluetan ez bilatu errealitatearen azterketa sakona eta zintzoa, bere helburua egungo estrategia ideologikoki indartzea da eta. Eta azken artikulu honetan oso agerian agertzen da azken helburua; Ezker Abertzalean handitzen doazen egoneza eta haserrea lasaitzen saiatzea.

“Inboluzioa” Zutik Euskal Herria txostenaren inposatzearekin hasi zen, eta egun ondorio ideologikoak eta politikoak ordaintzen ari gara.

Barregarria da esaten duenean: “«… Si el Estado creyera que la vía emprendida por la izquierda abertzale es beneficiosa para sus intereses todo serían facilidades, recompensas y elogios.”

Azal lodia behar da gero !!! 

Estrategia politiko-armatuaren garaian Ikerrek eta beste batzuk esaten zuten Estatuaren errepresioarekin amaitzeko borroka armatua utzi behar zela, akats estrategikoa zela. Orain, berriz, errepresio berbera kontrako norabidean interpretatzen dute; “jipoitzen gaituzte ondo goazelako”. 

Lehen jipoitzen gintuzten “oker” geundelako eta estrategia aldatu behar genuen eta gaur jipoitzen gaituzte “ondo” goazelako eta ez dago ezer zuzentzeko? Zelako muturra !!  

Azken finean berdin dio zer den egoera objektiboa; irakurketa beti norabide berean egiten dute; Zutik Euskal Herria txostenarekin indarrean jarri zuten fartsa asimilazionista honekin jarraitzea da helburua eta ahalik eta ostia gutxien jaso Estatuaren aldetik.  

Hau da teorizazio guzti horien atzean dagoen benetako bulkada subjektiboa. 

PCE eta EE bis." 
 

I. Larrea-k Zutik Euskal Herria!-ri buruz:
 
“Cambiar de estrategia en la Izquierda Abertzale lo veía la mayoria de la gente”…. 

Bai? Eta Zutik Euskal Herria txostenean inposatu zutena izan behar zen zehazki? 

Horretaz hain ziur baldin bazeuden Zutik Euskal Herria inposatu zutenek utzi ahal izan zuten txosten alternatiboak (zapuztutako Mugarri bezalakoa) aurkezten, zuzenketak egiten eta bozkatzen eta gero guztiok jakitea zer eta zenbat bozkatu genuen txosten bakoitza. Horren ordez, “atado y bien atado” zegoen eztabaida prozesu bat jarri zuten abian.

Eta horrela izan zen:

-Eztabaidarako txosten bakarra izan genuen, Batasunaren Zuzendaritzak inposatutakoa.

-Ezin ziren Txosten alternatiboak aurkeztu, eta beste estrategia kontrajarria proposatzen zuen Mugarri Txostena berehala kendu zuten erditik.

-Ezin ziren emendakinak aurkeztu.

-Ezin izan genuen bozkatu.

-Behin betiko txostena “jakintsu” batzuk zehaztu zuten.

Beraz, “la mayoria”k zein motako estrategia aldaketa nahi zuen ez dugu inoiz jakingo, baizik eta egungo Zuzendaritzak zein motako aldaketa inposatu zuen. Bi gauza desberdinak dira eta.
 



¿INVOLUCIÓN?

 ¡¡¡NO,  IKER,  NO

    R E V O L U C I Ó N !!!

2013/04/29

PNVren diskrezioa eta PPren neofrankismoa aldebakartasunaren lurralde miresgarrian...



PRESOAK ETXERA?

ALDEBAKARTASUNAREN MIXERIAK...



BASQUE PEACE PROCESS IN WONDERLAND:

"IT'S AMAZING, MAN, 
THE WAR IS OVER FOR THEM, 
BUT NOT FOR US,
ARRIBA ESPAÑA !!! "


argia 

Presoen gaian

 Rajoyk ez du pausorik emateko asmorik,

 Urkulluk hala eskatu arren

 

Lander Arbelaitz

2013-04-29


Presoen gerturatzeaz ere hitz egin zuten Urkulluk eta Rajoyk joan den apirilaren 10ean egin zuten bileran, asteburuan EuropaPressek iturri jeltzale eta popularrak aipatuz zabaldu duenez.

EAEko lehendakariak euskal presoen aferan pausoak emateko eskatu zion, Madrilen inmobilismoa baliatuz “Ezker Abertzalea biktimismoa egiten ari baita” Urkulluren ustez. Rajoyk dena entzun bai, baina ez zuen aldaketarik hitz eman.

Iñigo Urkullu eta Mariano Rajoyren arteko “bilera diskretuan” presoen gaian pausoak eman ditzan eskatu zuen lehendakariak. Presoak Euskal Herriko kartzeletara edo inguruan daudenetara hurbiltzeko plan bat osa zezala eskatu zion, edo hirugarren graduak onar ditzala eta preso gaixoak aska ditzala, bereziki larrien daudenak.

PP ez dago gai honetan pausorik emateko prest, EuropaPressek iturri popularrak aipatuz argitaratu duenez. “Ez behintzat ETAk existitzeari utzi eta presoek damu minimo bat erakusten ez duten bitartean”.

Imagen

Rajoyren gobernuari eta PPri arazoak ekarri zizkion Josu Uribetxeberria askatzeak, albiste agentziak dioenez. Honen ondorioz, Langraitz Bidea hautatu duten presoei ere ez diete onurarik onartu orduz geroztik. PP-k AVT biktimen elkarteari hitz eman dio ez dituztela preso gaixoak askatuko Uribetxeberriarekin egin bezala.


Berria.info

EUSKAL PRESOAK


Espetxe politika "epeka" egokitzea

 proposatu dio Urkulluk Rajoyri
Iñigo Urkullu, Eusko Legebiltzarrean.

 "Bizi dugun errealitatera" egokitutako plan bat aurkeztu dio, baina Eusko Jaurlaritzako lehendakariak aitortu du ez duela erantzunik jaso.
Berria.info   2013-04-29 - 13:44:42

Bilbon hitzaldi bat egin du Iñigo Urkullu Eusko Jaurlaritzako lehendakariak, eta bertan jakinarazi du espetxe politika "epeka" egokitzeko proposamen bat aurkeztu ziola Mariano Rajoy Espainiako Gobernuko presidenteari.

"Egoera berrira" egokitzeko proposamen "zehatza" aurkeztu diola azaldu du gaur Urkulluk. Testuan "bakearen eta bizikidetzaren esparruetan lan egiteko aukeren" inguruan eginiko hausnarketak jaso ditu Urkulluk.

 Uste du "eman beharreko" urratsak daudela iraganean eragindako oinazearen inguruan, eta erantsi du "gaur egun preso dauden asko" daudela hori egiteko prest. Madrilek, berriz, espetxe politika "malguago" bat ezar dezakeela iritzi dio Urkullluk. 

Aitortu du ez duela Rajoyren erantzunik jaso, baina gaineratu du lanean jarraituko duela.

Halaber, Jaurlaritzako lehendakariak azaldu du ekainean aurkeztuko duela "Bakeari, Giza Eskubideei eta Bizikidetzari buruzko Plan" berria. Plan horrek Oroimenaren eta Bizikidetzaren Institutua sortzeko proposamena jasoko du.

Ezetzari aurre

Pernando Barrena Sortuko bozeramaileak espetxe politikaz eta EAJk horren aurrean duen jarreraz jardun du Radio Euskadin egin dioten elkarrizketan. Esan du "ongi" dagoela PPri esatea espetxe politikan aldaketak behar direla, baina gaineratu du ezekoaren aurrean eskaerak egitetik "haratago" joan beharra dagoela.


HERRIAREN MOBILIZAZIO HANDIEK
 ETA ERAKUTSITAKO
 DETERMINAZIO GOGORRAK
 EKARRI ZUTEN
 JOSU URIBETXEBERRIA ETXERAT,
 ETA BORROKA HORRETAN
 ORAINGO EZKER ABERTZALEAren
ZUZENDARITZAK
   SUHILTZAILEARENA EGIN ZUEN
 ARGI ETA GARBI.

PRESOAK ETXERAT EKARTZEKO
MOBILIZAZIO GOGOR, AUSART
 ETA ERRALDOIAK BEHARKO DIRA,
LEGALITATE
 FRANTSES-ESPAINOL BURGESA
HAUTSIKO ETA BIRRINDUKO DUTENAK,
ORAINGO
 "NORMALITATE SASIDEMOKRATIKO"
USTEL HAU HANKAZ GOITI
PARATUKO DUTENAK, 
DESOBEDIENTZIA ETA INTSUMISIOAREN BIDETIK. 

ETA HONEK
 KOSTO HUMANO
 ETA INSTITUZIONALAK
 UKANEN DITU,
PIPERPOTO
 MONARKIKO-ESPAINOLISTAK 
GURE UDALETXEETATIK
KENTZEAK
EKARRIKO DITUEN BEZALA.

HORRETAN ARITZEKO
 PREST OTE DAGO
ORAINGO EZKER ABERTZALEAREN 
ZUZENDARITZA?
ZEREN ZAIN DAUDE?
ALDEBAKARTASUNA ZER IZAN DA
AZKEN HIRU URTE HAUETAN?
ZEIN IZAN DIRA BERE EMAITZAK?

Imagen

Hiru urte joan dira "Zutik Euskal Herria" onartu zenetik, eta presoen egoera ez da hobetu, okerrera jo du nabarmen. Bidean hamaika istripu, hiru hildako, horietariko bat hotz-hotzean eraila, Estatu Terrorismoaren ekintza paradigmatiko lazgarria, Espainiak eta Frantziak marra gorri guzti-guztiak zeharkatu dituzte harro-harro eta arazorik gabe... Eta krisi ekonomiko kapitalistaren aitzakiaz, Oligarkia frantximant eta espainolistek, Burgesia alemanaren aginduz, ikaragarrizko erasoa egin dute Euskal Herri Langilearen aurka...
        


Nork bere ondorioak atera ditzala. Eztabaida argitzeko, hona hemen "Zutik Euskal Herria" txosteneko pasarte batzuk. Hiru urte joan dira geroztik, eta Oraingo Ezker Abertzalea instituzio GUZTIETAN daude, goxo-goxo... Noizko desobedientzia zibila, intsumisioa, masa-borroka eraginkorra eta ekinbide politiko-militarra likidatzeko erabili ziren promesa eta espantu guztiak? EIAk ere ez al zuen gauza bera agindu 1981ean? Oroimen historikoa hainbertze galdu orte dugu? Ez al gara oroitzen zer ziren ETA pm, EIA, Euskadiko Ezkerra?
 

Zertan ari dira? Zertan ari gara? Noiz hasiko gara esnatzen?
  

Zutik Euskal Herria
   

"Izan ere, konpromisoaren ordua da. Urratsak egiteko ordua. Eta une honetan, Ezker Abertzaleak jakin badaki gako nagusia ez dela gainerako eragileak zer egiteko prest diren ezagutzeko zain egotea. Gakoa guk geuk egin beharrekoan dago, gure Herriari erantzuteko. Hartara, gure indarrak eta arrazoibideak egoera berriak sortuko ditu, gainerako eragileen jokabidea baldintzatu ahalko dute eta, are garrantzitsuagoa dena Euskal Herria bere buruaren jabe izateko bidean gero eta herri babes handiagoa sortuko dute.

Apustu politiko hau egitea gure erabakia izan da, askapen prozesuan aurrera egiteko bide eraginkorra delako, eta gure herriaren nahiari erantzuten diolako. Gure erabakiek gure borondatearen eta Herri gogoaren ondorio izan behar dute beti, ez beste ezerk behartuta, ez beste inoren borondatearen ez beste ezeren menpekoa.
    
Hitza ematen dugu. Egoera demokratikoa eskuratzeko azken urteotan ereindako itxaropena eta baldintzak ez ditugu galtzen utziko. Urrutira joan gabe, azken boladako herri mobilizazioek garbi erakutsi dute prozesu demokratikoa bitarteko politikoen bidez modu egokian bideratzeko masa kritikoa izan badela. Gainera, Ezker Abertzaleak baiezta dezake beste eragile batzuk, bai Euskal Herrian bai nazioartean, bidaia hau elkarrekin egiteko prest direla, bakoitza bere erabaki propioetatik. Hori dena sendo gara ahal dadin, Ezker Abertzale osoari dagokio baldintzak elikatzea. Ez diogu gure historiari huts egingo. Ez diogu gure Herriari huts egingo.
Eztabaidaren ondorioa da eragiteko molde guztiak fase politiko berriak eskatzen duen apustuaren zerbitzura kokatzea, ziklo berriak eskatzen duen indar metaketaren mesedetan alegia. Beraz, indar metaketaren norabidean masa borroka, borroka instituzionala eta borroka ideologikoa, indar harremanen aldaketa eta nazioarteko babesa bilatzea izango dira prozesu demokratikoaren tresna bakarrak. Herri babesa izango da berme bakarra, eta herri mugimendua akuilurik eraginkorrena.
Soilik bitarteko politiko eta demokratikoak erabiliko dituen ekintza batasunaren eta herri aktibazioaren eraginarekin eraikiko da marko demokratikoa.
 

Prozesu demokratikoa erabateko indarkeriarik eta esku sartzerik gabe garatu behar da, alderdien arteko elkarrizketa eta negoziazioa Mitchell senatariaren printzipioen baitan arautuz. Inork ezingo du indarkeria edo mehatxua erabili alde anitzeko negoziazioaren garapena edo emaitza baldintzatzeko, ezta prozesu horretan erdietsitako akordioa aldatzeko ere.


Prozesu demokratikoak geroz eta antolakuntza, indar metaketa, borroka eta babes herritar handiagoa ekarri behar du berarekin, eta horri guztiari esker tarteko helburuak eta ekimenak bideratu ahalko dira: besteak beste, gutxieneko askatasun demokratikoak eskuratu eta presoen askatasunerako urratsak egin, nazio eraikuntza eta egituraketa arnasberritu, nazioarte mailako ofentsiba politikoa indartu, eta negoziazio politikoari bultzada eman.

Imagen

Aldaketa politikoari Ezker Abertzaleak aldaketa soziala gehitu nahi dio, elkarlotzea bien berme dela uste baitu. Aldaketa sozialik gabeko aldaketa politikoa hanka-motz geratuko litzateke, eta aldaketa politikorik gabeko aldaketa soziala ezinezkoa da. Beraz, eredu neoliberalak ezartzen duen bidegabekeriari aurre egiteaz gain, aldaketa politikoaren norabide egokia eta herri zein langile sektoreen indar metaketa ere ahalbidetuko lituzke garatu behar dugun ezkerreko borrokak. Sindikalgintzak egin behar duen lan funtsezkoa da. 
Aldaketa soziala nahi dugu ezkerreko independentistok, eta horretarako ezinbestekoa da, besteak beste, herri mugimenduaren, praktika feministaren, hizkuntza eta hezkuntza eredu berrien, kulturgintzaren eta gazte indarraren hauspoa. Apustu politiko honetan aurrera egiteko, etorkizunean Ezker Abertzaleak eremu politiko eta instituzionalean eta, jakina, gatazkaren konponbiderako akordio politiko erabakigarria lortzeko alderdien mahaian ordezkaturik izateko, eragile politiko legal baten beharra izango du. Beraz, prozesu demokratikoan garatu beharreko jardun politiko, mobilizatzaile, ideologiko eta instituzionalean aritzeko berau izango da independentista et sozialista guztien erreferentzia Euskal Herri osoan, dena dela hartzen duen izena eta egitura legala.
Ezker Abertzalea
Euskal Herria, 2010eko otsaila