IBIL,
Iraultzaileen Bilguneen
OINARRIAK
Euskaldun iraultzaileak gara, eta
iraultzaile euskaldunak. Gure helburua, Euskal Herri Langilearen erabateko
emantzipazioa eta askatasuna da, eta zehazkiago Euskal Langileriarena, klaserik
gabeko Euskal Herrian. Hori lortzeko, zapalkuntza guztiak suntsitu nahi ditugu,
eta bereziki botere zapaltzaile hegemonikoa den Kapitalismoa, gainontzeko
menderakuntza zaharragoak (eta sakonagoak) ahaztu gabe: patriarkatua,
etnozidioa, arrazakeria, ekozidioa … Mendez mende txirikordatu diren
zapalkuntza sare konplexu horiek gaur egun Inperialismoan integratu dira.
Euskal Iraultza Sozialista egitea da gure xedea, beraz: euskal langileok Euskal
Herri batu, independente, sozialista eta euskalduna eraikitzea.
Horiek izan dira urtez urte eta borrokaz borroka gure helburu
historikoak. Euskadi Ta Askatasunaren lehen Biltzarrean, 1962an, Euskal Nazio
Askapenerako Mugimendu Iraultzailea sortu zen. Bosgarren Biltzarrean, 1967an, Euskal Nazio Askapen Mugimendu
Sozialista finkatu zen. Definizio hauekin eta ondoren etorri zen Nazio
Askapenerako Euskal Erakunde Sozialista Iraultzailearen praxiarekin bat gatoz.
Lehengo lepotik dugu burua: Independentzia eta Sozialismoa! Birbatasuna eta
Berreuskalduntzea!
Azken urteetan Ezker Abertzalearen zuzendaritzak hartu duen norabideak
erabat larritu gaitu. Euskal Iraultza Sozialista ezinezkotzat joz, estrategiaz
aldatzea eta Sistema Kapitalistan integratzea erabaki dute, ahalik eta baldintza
hoberenetan. Horretarako, Inperialismoaren laguntza onartu dute. Guk ez dugu
bide horretan sinesten, areago, uste dugu estrategia horrek galbidera
garamatzala, Euskal Iraultza zapuztera eta herri borroka iraultzaile guztiak
indargabetzera. Munduan zehar horrelako prozesuak gertatu izan dira, eta
emaitzak hor daude: Inperialismoaren garaipena eta Herri Langileen Iraultzen
derrota. Salbuespenik gabe.
Hau guztia ikusirik, Euskal Iraultza Sozialistari eusteko, Euskal Herri
Langilearen borroka guztiak areagotzeko, Euskal Langileriaren klase
kontzientzia eta praxi iraultzailea zorrozteko
eta Euskal Nazio Askapen Mugimendu Sozialista Iraultzailea indartu eta
berreraikitzeko, Iraultzaileen Bilguneak
izeneko antolakundea sortzea erabaki dugu : IBIL.
Hona hemen gure antolakundearen oinarrizko bost printzipioak:
* EUSKAL IRAULTZA: Euskal Herri Langilearen askatasuna ez dugu lortuko Espainia eta
Frantziako estatu kapitalistak Euskal Herrian gutxienez irauli eta suntsitu
gabe.
Euskal Iraultzaren bost zutabeak ondoko hauek dira, gure ustez:
- INDEPENDENTZIA: Euskal Herri Langileak
pairatzen duen zapalkuntza nazionala Independentzia erdietsiz bakarrik
gaindituko da. Independentistak gara, Euskal Herriaren subiranotasun nazional
betea defendatzen dugu zapalkuntza inperialista guztien aurka.
- SOZIALISMOA: Euskal Herriaren
Independentziak badu guretzat klase izaera: Euskal Errepublika Sozialista.
Bertan Euskal Langileria izango da klase hegemonikoa, eta Euskal Herri Langilea
subjektu bakarra. Sozialismoa
klaserik gabeko sozietatea eraikitzeko trantsizio-aldia da eta proletalgoaren
diktaduraren garaia: demokrazia, hau da, Herri Boterea langileentzat, eta
diktadura burgesiarentzat. Ekoizpen tresna guztien jabetza soziala izango da,
hots, ekoizpen baliabideen jabetza pribatua desagertuko da erabat. Taktikoki
Euskal Estatu Sozialistaren alde gaude, langileen biltzarren boterea: Euskal Errepublika Sozialista.
- BERREUSKALDUNTZEA: Euskara da gure hizkuntza nazional bakarra. Euskararen Herriaren kontra mendez mende estatu eta botere zapaltzaileek egin duten etnozidioaren aurka gaude erabat. Gaur egun euskaldungoa gutxiengoa da Euskal Herrian. Euskal Iraultza Sozialistak berreuskalduntzea ekarri beharko du bere baitan, zinezko Iraultza izan dadin.
- BIRBATASUNA: sei lurralde historikoen Nazioaren alde gaude: Araba, Bizkaia,
Gipuzkoa, Lapurdi, Nafarroa eta Zuberoa. Hori da gaur egun gure marko
nazionala.
- EUSKAL HERRI LANGILEAK
BORROKA MOLDE ETA BITARTEKO GUZTIEZ BALIATZEKO ESKUBIDEA DU: Borroka molde guztien legitimitatea eta egokitasunaren printzipioa
mantendu eta defendatzen dugu. Borroka
bitartekoen aukera erabaki taktikoa da, beti ere Iraultzaren zerbitzuan.
Ondorioz, AMNISTIA osoa eta
baldintzarik gabea defenditzen dugu errepresioa jasaten duten gudari eta iraultzaile
guztientzat, haien borroka erabat zilegi eta legitimoa delako, Euskal Herri
Langilearen seme-alabarik zintzo eta koherenteenak direlako. Era berean Euskal
Herri Langilearen borroka iraultzaile guztien oroimena eta defentsa hartzen
dugu geure gain, burgesiaren gezur eta
manipulazioen aurka.
* FEMINISMOA: Ez dago benetako iraultzarik emakumeak bereziki
zapaltzen dituen Patriarkatua irauli gabe. Horretarako, praxi feminista
ezinbestekoa da, Iraultza Sozialista egiazkoa izan dadin. Emakume langileen
feminismo sozialista iraultzailea da gurea.
* EKOLOGISMOA: Ama Lurraren oreka ekologikoa babestu eta zainduko
duen Iraultza Sozialista egin nahi dugu, antidesarrollismoa eta planeta
honetako biziaren ekosistema globalaren garapena bultzatuko dituena, beti ere
Herri Langileen ongizatearen zerbitzuan.
* INTERNAZIONALISMOA: Kapitalismoa mundu
mailako sistema da, eta bera suntsituko duen Iraultza Sozialista ere mundu
mailakoa izango da. Hori da internazionalismo proletarioaren muina. Euskal
Iraultza Sozialista mundu mailako Iraultza Sozialisten partea da, eta Euskal
Langileria, munduko Langileriaren zatia. Klase interes komunek oinarritzen dute
internazionalismoa: Kapitalismoa suntsitu eta Sozialismoa eraiki nahia. Euskal
langileon betebehar internazionalistarik gorena, Euskal Herrian Iraultza
Sozialista egitea da, eta bide horretan gainontzeko Langilerien borroka
iraultzaileak lagundu eta babestea.
* EUSKALDUNTASUNA:
Euskara Euskal Herriaren hizkuntza nazional bakarra da. Euskal Iraultzaren
subjektu hegemonikoa Herri Langile euskaldunak izan behar du, horrela bakarrik
bermatuko baita euskaldungoaren biziraupena eta Euskal Herriaren
berreuskalduntzea. Gure antolakundeak Euskaraz funtzionatuko du, bere egiturak
euskalduntzaileak izango dira, eta bere militanteek Euskara jakin behar dute.
Krisia eta emakumeen iraultza
ErantzunEzabatuKrisi politikoa dagoenean eta gizartea pil-pilean jartzen denean, zapaldutako klasea kalera ateratzen da eta orduan emakumearen parte hartzeak ikusgarritasun handiagoa hartzen du: 1789an emakume langileak eta Parisko emakume merkatari txikiak izan ziren frantziar iraultzari hasiera eman zion Bastillaren hartzearen buru... Parisko komunan emakumeek gizonezkoekin batera borrokatu zuten hiria babesteko, soilik emakumez osatutako batailoia ere bazegoelarik.
ErantzunEzabatu1917ko Errusiako iraultza berriz martxoaren 8an hasi zen, emakumearen egunean, emakume andana lehen mundu gerran Errusiaren parte hartzeak ezartzen zizkien gabezien aurka Petrogradoko kaleetan manifestatu zenean. Mexikoko iraultzan ere emakumeek modu aktiboan hartu zuten parte borrokan. Inperio erromatarren aurka jaiotako mugimendu kristau iraultzaileari ere, erromatarrek, esklaboen eta emakumeen mugimendua deitu zioten. Eta horrela gertatu da historiako beste hainbat iraultzatan, emakumeek paper protagonista jokatu dute eta ez kasualitatez.
Baina iraultzen eta borroken giroa lasaitu denean, emakumea bere erantzukizun eta postu publikoetatik baztertu egin ohi izan da, klase zapaltzailearen ideologiaren arabera, “dagokion tokira” bultzatuz: etxe eta haurren zainketaz arduratzera. Emakumeak politikan duen parte hartzea estali egiten da honek berean iraun arren, burgesiari ez baitzaio interesatzen emakumeak politika zein gizarteko gertakarietan duen presentzia dokumentatzea, honek politika berez gizonezkoen esparrua dela gezurtatuko bailuke.
Historia ofizialek emakumezko gobernariren baten edota nabarmendutako emakumezko militanteren baten kasuak aipatu arren salbuespen gisa erakusten ditu, emakumezko nekazari zein proletarioen kolektiboak prozesu sozioekonomiko guztietan izan duen presentzia ezkutatuz. Honela emakumeak historian zehar izandako presentziaz jabetzeko liburu ofizialetatik kanpo bilatu beharko da.
Emakumearen zapalkuntza
Emakumea antolatu egiten denean, langileak beren eskubideak defendatzeko, etxekoandreak etxebizitza duinaren alde eta ikasleak hezkuntza publikoaren alde, lanaldi bikoitza hirukoitza izatera igarotzen da: lana, etxeko lanak eta aktibitate politikoa edo sindikala. Askotan gainera, gizarteko aurreiritziei zein familiaren erresistentziari egin behar zaie aurre, emakumearen parte hartze sozialak emakumeen eta gizonen betiko “berezko” rolak mehatxatzen dituela ikusten baitira. Emakumezkoen borroka kolektiboa ideologia zapaltzailearen aurkako borroka bihurtzen da, ahulak eta jasankorrak izateari uzten baitiote. Honengatik emakumeek lan baldintza hobeak edota soldata igoerak aldarrikatzen dituztenean ez dira ari borrokan klaseko eskariak bakarrik lortzeko, emakumearen parte hartzeak gizartean sortzen dituen aurreiritzien aurkako borroka ere bada.
Emakumearen aurkako zapalkuntza ez da amaituko honen bizi baldintzak, bizitza sozialean eta etxekoan, aldatu arte. Eta kapitalismoa da emakumearen gaur egungo bizi baldintzak mantentzen dituena, fabriketan soldata baxuagoak ematen dizkiona, gizona baino lehenago kaleratzen duena eta etxeko lanen arduradun bakarra edo nagusiena izatera kondenatzen duena. Horrela, emakumearen zapalkuntza handiagoa denez, kapitalismoaren mundu mailakokrisiak gogorrago astintzen ditu emakumeak.
Kapitalismoaren garapena eta emakumea
ErantzunEzabatuXIX. mendean Marxek jada nabarmendu zuen kapitalismoak mozkin handiak lortzeko helburuz emakumeak eta umeak esplotatzeko zuen joera. Marxek hurrengoa idatzi zuen El Capital bildumako lehenengo atalean: “Horregatik, emakumeen eta umeen lana makinariako aplikazio kapitalistaren lehen hitza izan zen. Lanaren eta langileen ordezko indartsu hau soldatapekoak gehitzeko bide bihurtu zen segituan, langile familiako kide guztiak, sexua eta adina bereiztu gabe, kapitalaren berehalako zapalkuntzapean ipiniz. Kapitalistaren zerbitzurako zen lan behartuak ez zituen umeen jolasak soilik suntsitu, baita etxearen eremuko lan askea ere, muga moralen barruan, familia berarentzat”(C. Marx, El Capital. Madrid, Akal Editor, 1976, 1.bolumena, 2.liburukia, 110.or).
Herrialde kapitalista garatuetan produkzio moduen eraldaketak eta mozkinak etengabe areagotzeko kapitalisten saiakerak, emakume eta gazteen enpleguaren gehikuntza ekarri du baina soldata baxuen truke lan egiten dute, lan baldintza kaxkarretan eta ia eskubiderik gabe. Estatu Batuetan bakarrik, azken 50 urteetan 40 milioi emakume murgildu dira lan munduan eta Europan 30 milioi. Estatistiken arabera, gaur egun, Estatu Batuetako emakumeen % 99ak bere bizitzan noizbait egin du soldatapeko lanik. Emakumea lan munduan murgiltzea, berez gertakari iraultzailea, etxeko eta familia burgeseko mugetatik askatzeko aurretiko pausua da eta gizarteko herritar zein pertsona bezala aske eta guztiz garatzeko lehen pausua. Baina sistema kapitalistarentzat emakumea eskulan iturri merkea da, sektore zehatzetan eskulan falta dagoenean erabiltzen duena, eta beharra desagertzen denean berriz ere lan mundutik kanporatzen duena. Prozesu hau bi mundu gerretan ikus dezakegu, orduan emakumeek gerrara bidalitako gizonen lekua bete zuten fabriketan baina hauek itzultzean etxera bidali zituzten.
Emakumea berriz ere 50 eta 60. hamarkadan sartu zen lan munduan, gerra ondorengo kapitalismoaren gorakadan, eta etorkinen antzera eskulan merkea izan ziren. Azkenaldian emakume langileen kopurua handitu egin da produkzio katean zeuden hutsuneak betetzekoEgun “emakumezkoen indarra” eta “emakumearen mundua” aipatzen diren arren eta genero berdintasuna ziurtatzeko legeak egon arren, emakumezko langileak oraindik ere langile klaseko multzo esplotatuena eta zapalduena dira.
Iraganean klasetan banatutako gizarteak zera eragiten zuen emakumearengan: politikarekiko axolagabeak izatea, ez antolatzea eta ,batez ere, izaera pasiboa izatea, erreakzioarentzat oinarri soziala sortuz. Burgesiak elizaren eta prentsa burgesaren (emakumeentzako aldizkariak, etab.) zerbitzuak erabili zituen gizarteko maila honetan oinarritu eta boterean mantentzeko. Baina emakumeak gizartean duen papera eraldatzen doan heinean, aldatzen da bere egoera eta egun ikus dezakegu herrialde kapitalista garatuetan behintzat, gero eta gutxiago direla ezjakintasunean bizi eta gizarteak ezarritako papera (eliza, etxea eta haurrak) pasiboki betetzeko prest dauden emakumeak. Aldaketa hau etorkizunari begira ondorio garrantzitsuak izango dituen gertakari iraultzailea da. Burgesiak erreakziorako zerabilen nekazalgoaren erreserba soziala galdu duen bezala, berdin gertatu da AEB, Japonia eta Europa mendebaldean emakumearekin.
Emakumeen borroka, iraultza sozialistaren zati
Kapitalismoaren krisiak eta honek emakumea eta familiaren aurka etengabe egiten dituen erasoak emakume multzo zabala erradikalizatuko du, iraultzarako bidean jarriz. Marxistontzat garrantzitsua da emakumeen artean dagoen botere iraultzaileaz jabetzea. Maiz gizonak baino iraultzaileagoak izaten dira, hauek baino zapalduago egoten direlako.
Emakumeen borroka, iraultza sozialistaren zati
EzabatuKapitalismoaren krisiak eta honek emakumea eta familiaren aurka etengabe egiten dituen erasoak emakume multzo zabala erradikalizatuko du, iraultzarako bidean jarriz. Marxistontzat garrantzitsua da emakumeen artean dagoen botere iraultzaileaz jabetzea. Maiz gizonak baino iraultzaileagoak izaten dira, hauek baino zapalduago egoten direlako. Askotan kontserbadore bihurtzen den eguneroko ekintza sindikaletik aske daude oraindik, ideia berritzaile eta freskoekin. Emakumeen grebatan ikus daiteke nolako ausardia eta erabakia duten. Marxiston egin beharra da emakumeak erakunde ezkertiarretan sartu eta parte hartzera animatzea, eskubide eta baldintza berberetan. Engelsek zioen bezala, emakumearen zapalkuntza klaseetan banatutako gizartearen adierazpen bat da eta bere suntsipena langile klaseak, zapaldutako gainerako taldeekin batera lor dezake soilik, ekintza kontziente eta iraultzaile baten bidez. Baina emakumeen borroka, beren eskaeren alde eta aurreiritzi sexisten aurka, langile klasearen baitan ere ematen da eta horregatik emakumearen zapalkuntzaren aurkako borroka kapitalismoaren aurkako borrokan sartu behar dugu.
Kapitalismoak aurrera egingo badu, emakumearen zapalkuntza ezinbestekoa izango du. Emakume eta gizonek elkartuta borrokatu behar dute sistema hau suntsitzeko eta gizarte berri bat eraikitzeko, non pertsona bakoitzak, emakumezkoa ala gizonezkoa den kontuan hartu gabe, aukera berdinez gozatuko duen.
Emakumea zapaldua izan dela argi dago historiari errepaso handi bat emanez gero, baina esan beharra dago emakumeei esker historio zati hau ez zela posible izango. Biona da historioa, bai emakume eta gizonena.
EzabatuZein erreza den emakumea etxean ustea, umeekin, gauzak egiten, militantziaz aparte, politikaz ezer jakingo ez balu moduan. eta ez da horrela, uste dut emakumeok, aukera hori jorratu eta adierazi beharko genukeela... badaude neska militanteak, dena ematen dutena bere herriarengandik, badaude emakume preso politikoak ere espetxeetan, eta hor feminismo atalean ikusi dezakegu historian zehar emakumeak ere egin dutela borroka gure herriaren askapanaren alde.
beraz gora emakumeon borroka!!
gora emakume militanteak, hoiek dira historia honetan ematen ari diren lehngo pausuak bai burgesia, eta matxismoa suntzitzeko.... hoiek izan beharko liratekee gure oinarriak!!
Has dezagun ibil aurrera.eramateko
EzabatuHemen atzo agur.ta bihar bidea borroka.da.
Borroka.ez da.amaitu
Gora Ibil
BORROKA DA BIDE.BAKARRA!!!
Zauden lekuan zaudela aupa Fermintxo!!!!
ErantzunEzabatuEz etsi Fermintxo!
ErantzunEzabatuEuskal Herri Komunistaren bidean... JO TA KE IRABAZI ARTE!
Me gustaba,y hasta pensaba afiliarme,pero con lo del feminismo la habeis kagao.Por cierto,mandad a un euskaltegi al que escribió esto,porque eso de ''borrokatzen garen''...
ErantzunEzabatuBa berez intransitiboan da, "borrokatzen gara" egoki idatzirik dago.
EzabatuEn otro sitio también habían puesto algo como..''Izan euskaldun''...Pero quién les enseña euskara a estos?Nekane Amaya?
ErantzunEzabatuHasieran euskara aldetik ikusita indartsu hasi da hau guztia. Baina azkar aldatu dira hemen gauzak. Hori baino sendoagoak ez bagara nora goaz?
ErantzunEzabatu