Ponentzia alternatiboa (2)

ERAIKI DEZAGUN

EUSKAL ERREPUBLIKA SOZIALISTA!!! 
 (2)

1.- Kapitalismoa: sistema zapaltzaile hegemonikoa planeta osoan

1.1.- Zer da kapitalismoa?

1.- Kapitalismoa gaur egun planeta osoan hegemonikoa den sistema zapaltzailea da. Eurasiako mendebaldean XII-XV. mendeetan emeki-emeki eta urratsez-urrats eraikia, Feudalismoaren baitan garatu zen. XVI. mendean Eurasia mendebaldeko estatu protokapitalistek Amerika eta Afrikaren konkista eta arpilatze sistematikoari ekin zioten, eta honek izugarri azkartu zuen ekoizpen modu hau, Feudalismoa eraldatzeraino eta Absolutismoa sortuz. XVIII eta XIX mendean Eurasiako gainontzeko lurraldeak eta Ozeaniakoak menderatu eta kolonizatu zituzten jadanik kapitalistak ziren estatuek, eta Absolutismoa erreformatuz edota irauliz, kapitalismoaren klase nagusiak, burgesiak, hegemonia eta boterea eskuratu zuen planeta osoan. Horretarako kontrairaultza industriala baliatu zuen, ekoizpen indarren hazkunde erraldoia eraginez, eta aldi berean oreka ekologikoa modu larrian hausten hasiz.
  

2.- Kapitalismoa da Humanitateak ezagutu duen sistema zapaltzaile eraginkor, krudel eta gupidagabeena. Lau  ekimen lazgarrietan oinarritzen da: genozidioak, herri eta klaseen exterminio sistematikoa, etnozidioak, herri eta hizkuntzen suntsitze planifikatua, feminizidioak, emazteen aurkako bortxakeria etengabe eta orokorra, eta ekozidioak, espezie eta izaki bizidunen desagertze masiboa.

 

3.- Kapitalismoa kapitalaren metaketan eta birsortzean datzan sistema politiko-ekonomiko-militar-kultural globala da. Hasieran Feudalismoaren baitan azpisistema hazkor eta erasokor gisa sortua, laster nagusitu zen, gainontzeko zapalkuntza zaharragoak (patriarkatua, arrazismoa, etnizismo linguistiko eta kulturala, produktibismoa …) integratuz bere baitan. Honekin batera, ekoizpen sistema zaharragoak (despotismoa, esklabutza, feudalismoa …) azpiratu eta subordinatu zituen. Honek erran nahi du kapitalismoa ezin dela erabat irauli bera baitan integratu dituen zapalkuntza zahar eta sakonagoak suntsitu gabe. Horiegin ezean, botere zapaltzaileen saretze eta metatzearen logikak kapitalismoa birsortzen du luze gabe.

4.- Kapitala ez da diru meta huts bat. Kapitala harreman sozial bat da, klase sozialen artean gertatzen den ekoizpen modu espezifiko bat, zeinaren baitan dinamika sozial osoa dirua metatzeari eta gauza eta izaki oro merkantzia bihurtzeari begira egiten den. Merkantzia da kapitalismoaren minbiziaren metabolismoaren zelula basikoa, merkantzien ekoizpena.

5.- LABek konpromisoa hartzen du hurrengo bortz urtetan kapitalismoaren azterketa teoriko eta praktikoan sakontzeko, eta horretarako baliabide guztiak ezarriko ditu: formakuntza arloa indartzea, Euskal Herri Langilearen Unibertsitatea sortzea bertze eragile sozial eta sindikalekin, militantziaren formazio sistematizatua eta afiliatuei eskaini beharreko prestatze ikastaroak. Honen plangintza hiru hilabete barru aurkeztuko da.

1.2.- Kapitalismo inperialistaren krisi globala

6.- XIX. mendearen bukaeran kapitalismoak planeta osoa konkistatua zuen, nahiz eta bertze ekoizpen moduak oraindik existitu bere mundu-ekonomiaren periferian. Bera zen hegemonikoa eta XX. mendean zehar bera nagusitu da, gero eta arlo sozial gehiago merkantilizatuz.

7.- XX. mendean kapitalismoak bi krisi gogor eta sakon bizi izan zituen, estatu batzuen hegemonia kolokan jarri zituztenak, bertze estatu batzuen nagusikeria ezarri zituztenak eta batez ere kapitalaren metatze eta hazkunde zikloetan aldaketa sakon eta estrukturalak eragin zituztenak. Krisi horien azaleratze lazgarrienak bi Mundu Gerrak izan ziren.

8.- 1945ean kapitalaren metatze dinamikan uhin luzeko ziklo bat zabaldu zen, zeinak 30 urtez-edo iraun baitzuen. Geroztik kapitalismoa krisian murgildu da, bizkortze ziklo ttiki eta labur batzuk tartean. 2007az geroztik bertze krisi global batez mintza gaitezke argiro.

 9.- Krisi global honek batasun eta koherentzia ikaragarria du, bainan hobeki ulertzeko, arloz arlo aletu behar dugu: krisi ekonomikoa, ekologikoa, politikoa, ideologiko-kulturala, militarra, elikadurazkoa, patriarkala … krisi bakar eta globalaren une eta guneak dira, poliedro makabro bakar baten alde desberdinak.

10.- Hemen ezarri behar dira Ponentziako 1.2. atalean “Krisi sistemikoaren dimentsio ulertzeko hainbat gako”  izenburuko zatian dauden  10, 11, 12,13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24 eta 25. puntuak. 

11.-  Honek guztiak argi uzten digu ez gaudela ziklo laburreko krisi ekonomiko baten aurrean. Askoz sakonagoa da. Krisi sistemikoa bizitzen ari gara. Eta luzera doa, bi irtenbide posiblerekin: oligarkia inperialistaren garaipena, eta kapitalaren metatze eta hazkunde ziklo berri baten zabaltzea, ezin imajinatuzko miseria, oinaze eta sufrimendua Herri Langileendako, ala Herri Langileen Iraultza Sozialisten ziklo luze baten irekitzea planeta mailan, kapitalismoa suntsitzeko eta “omnia sunt communia!” lelo miresgarrian laburbiltzen den zibilizazio baten eraikuntza progresiboa. Sozialismoa, komunismoaren helburu eta utopia gabe, laster ala berandu gelditu egiten da, eta burokratizazio eta botere hierarkiko-zapaltzaileen metatze eta kiribiltzearen ondorioz, emeki-emeki kapitalismorantz itzuli egiten da.  
 

12.- Ez gaitezen engaina, kapitalismo inperialista ezin da eztitu, ezin da leundu, ezin da zibilizatu. Hori ameskeria izan zen lehen, azken 60 urteetan, Inperialismoaren Erdiguneko Herri Langileak lokartu eta usteldu zituen lilurakeria kriminala, Kapitalismoak Periferiako Herri Langileak esplotazio errukigabearen osin beltzean amiltzen zituen bitartean. Orain Eurasia mendebalde, Japonia eta Estatu Batuetako Herri Langileak lokamuts horretatik esnatzen ari gara, Kapitalaren atzaparrek gure ateetan ere jotzen dutelakotz. “Ongizate Estatua”,  Kapitalismoaren konplizeak izateko eta Iraultza Sozialistak zapuzteko Sistemak eman zigun gozokia agortu da, eta negarrez esnatu gara: “Non dago gure biberoia?”. Kapitalak ez du jadanik beharrezko. Ez da Iraultzaren beldur. Fini predikia eta segi lanerat! 

13.- LABek bere egiten Rosa Luxemburgen lelo iraultzailea: Sozialismoa ala basakeria!