LEHEN ORRIALDEA

Euskal Iraultza Sozialistaren bidean...



Aupa denok! Ongi etorri!

Blog honen helburua Euskal Iraultza Sozialistaz gogoeta eta eztabaida egitea da.
Karl Marx militante komunista iraultzailearen esaldi maiteen bidean kokatzen gara:
"De omnibus dubitandum" : "Guztia zalantzan jarri"
"Nihil humanum a me alienum puto": "Humanoa den ezer, ez dut arrotzat jotzen".

Iritzi eta gogoeta guztiak, ados egon ala ez, ongi etorriak dira, adimen kolektiboa eztabaidatuz eraikitzen baita.
Baldintza bakarra: irainak eta zakarkeriak ez erabiltzea, eta eztabaida datuz eta dataz, arrazoiz zein argudioz egitea, jendetasunez eta adeitasunez.
Oroz gainetik, geure egiten dugu XVI. mendeko komunista iraultzaileen oihua:

OMNIA SUNT COMMUNIA!!!

2012/08/22

Presoak borrokan, gu ere bai! (1)


BURDINA, GORI DELARIK LANTZEN DA!
 

Bortz egun eman dut isilik Josu Uribetxebarriaren balizko adierazpen ustezkoak hausnartzen. Inortxok ere ez ditu gezurtatu, beraz, printzipioz onartu behar dut egiazkoak direla. Geroak erranen, honelako egoera muturrekoetan aunitzetan geroago jakiten baita egia osoa. Baina momentuz hauxe da ageri dena, eta honekin egin behar dut balorazio hau.





Josuren zintzotasuna, duintasuna eta heroikotasuna agerian gelditu da, eta ni zorretan sentitzen naiz berarekin, erakutsitako adore eta indarrarengatik. Niretako lezio ederra izan da, eta biziki eskertzen diot. Nik ahal dudana egin dut bere alde, eta egiten segituko dut, bistan da. Horretan zalantza izpirik ez. Maite zaitugu, Josu, eta ez dizugu huts eginen! Maite zaituztegu, militante preso miresgarriak, eta ez dizuegu huts eginen! Zuek etxean libre izan arteko onik ez dugu izanen!

 


Presoen alde beti, eta baldintzarik gabe, jakina. Bainan honek ez du erran nahi beren alde egiten (ez) den guztiarekin ados egon behar dugunik, ezta beraiek erraten duten guztiari “amen” erran behar diogunik ere. Eta aitortu behar dut ortziralean, Josuren adierazpenak (Josurenak ala bere abokatuarenak? Zergatik ez zuen mezua azaldu bere anaiak, orain arte egin izan duen bezala?) irakurri nituelarik txundituta gelditu nintzela. Zur eta lur, minduta eta kezkaturik. Ez nituen espero, eta jokoz kanpo utzi ninduten.



Uribetxeberria hace una llamada a la calma ocurra lo que ocurra
A la espera de que Instituciones Penitenciaras tome una decisión sobre la libertad de Iosu Uribetxeberria, este ha lanzado un mensaje a la ciudadanía desde el Hospital Donostia, donde ha reclamado que «salga como salga yo de aquí, que no se haga ninguna locura. En ningún sitio».


Ortziralean uholde ikaragarria antolatzen ari zen Josuren alde, eta Estatu espainola erabat defentsiban zegoen. Defentsiban eta kezkaturik, Euskal Herri Langilea bere lozorrotik esnatzen ari zelakotz. Eta burgesiak ulertzen duen hizkuntza bakarra, Euskal Herrian eta Patagonian, indar harremana da. “Egurra” erran behar nuen, baina denok dakigu indar harremana hagitzez konplexuagoa dela eta faktore asko sartzen direla barnean. 



Urte luzez guztiok egin dugu esperientzia, borrokaz borroka eta gatazkaz gatazka, oligarkia espainolistarekin, burgesia frantses etnozidarekin, Euskal Herriko burgesiatxo basko eta nabarreroarekin, eta nahi dituzuen talde kapitalista ororekin: fabrikan eta lantegian, espetxean eta kalean, zapaltzaileek konprenitzen duten lengoaia bakarra beren interesen aurka doan indar harremana da. Borroka da bide bakarra, eta bereziki klase-etsaiak asimila ezin dituen borrokak, hain zuzen ere. Min gehien eta handien eragiten dioten borrokak. Kalte gehien egiten diotenak. Berak kontrolpean mantendu ezin dituenak.


Eta hara non, tentsioa bere gailurrerat iritsia zenean, manifestazio nazional erraldoi baten bezperan, agertzen diren Josuren balizko adierazpen ustezko horiek, zeinek erraten baitzioten oligarkia espainolistari lasai egoteko, militante maitagarri eta miresgarri honen torturapeko heriotzak ez duela kostu berezirik ukanen beraiendako. 

 

Según ha transmitido a GARA y NAIZ su abogada tras visitarle por la mañana, el preso enfermo y en huelga de hambre traslada que «quiero hacer una petición clara a todo el mundo: por favor, salga como salga yo de aquí, que no se haga ninguna locura. En ningún sitio».
Uribetxeberria asegura que solo lucha por su salud y que solo pide «dignidad, nada más». Y da las gracias por el apoyo que se le está transmitiendo, incidiendo en que le aporta «mucha fuerza». El de hoy es el noveno día de Uribetxeberria en huelga de hambre.

«Los pasos que se han dado en los últimos meses y la situación que tenemos en Euskal Herria son muy positivos, los veo muy bien. Soy optimista con la situación política y con el proceso, vamos muy bien. Ánimo, gracias y un abrazo fuerte a toda la gente. Aurrera bolie!», concluye el mensaje.


Aldi eta alde berean, Euskal Herri Langileari erraten zitzaion, hitzez hitz: “una llamada a la calma”. Zenbat aldiz ez ote ditugu hitz berberak aditu azken urteetan? Eta zein izan dira oraingo honetan ondorioak? Burgesiaren intoxikabide eta inkomunikabide guztiek lau haizetara zabaldu zituzten adierazpen hauek, Estatu espainol hiltzaile eta terroristari Herri Langileak “lasaitzea” komeni zaiolakotz. Nori gehiago komeni zaio Euskal Langileriaren haserre bizia “baretzea”? Zertan ari gara hemen? Noren interesen alde? 

Hil ala biziko gudu batean murgildurik zarelarik, ezin diozu erran zeure etsaiari, zure arerio mortalari, gau eta egun zu torturatzen dabilen izterbegi zitalari zure aldeko borroka “erokeriarik gabe” eginen dela. Zeren eta hurrengo segundoan partida galdu baituzu, musean bezala. Ezin diezu erran musean aurkariei ez duzula hordagorik joko, edota haiek jotzekotan, ez duzula “eduki!” erranen. Bertzenaz, fini zara!

Eta barkatu, baina, zer da egoera ikaragarri honetan “erokeria”? Frankismo garaian ez al ziren PNVko burgesak behin eta berriz agertzen “oraingo gazte eroen erokerien aurka”? Gazte ero horien erokeriek ez al zuten Euskal Herriaren aldeko borroka berpiztu, eta Euskal Langileria bere lozorrotik esnarazi, zentzudun guztien “zentzudunkeriek” baino mila aldiz gehiago? 

 


Ondorioak trumilka etorri dira, bistan da, elkarren gibeletik, bata bertzearen atzetik: Donostiako manifestazioaren debekua, Gernikako Akordioaren ekitaldi urardotua, Espainiako Auzitegi Naziaren luzamendu ziniko, hiltzaile eta terroristak, Urkulluren ergelkeria politikero eta elektoralistak eta azkenik, Mayor Oreja neofrankista muturrekoaren adierazpen faxistak. Zer espero genuen, bada? Etsaiari hordagorik inolaz ere joko ez dugula erran eta oraindik mus partida irabazteko asmorik? Noraino lelotu gaitu erreformisten kalaka zozoak? Nola demontre irabaziko dugu soka tira izugarri hau?


Zorionez, Herriak aitzina jo du, eta ekimenak, ekintzak, denetariko jarduerak eta protestak  ugaritzen ari dira. Iruñean desobedientzia zibilaren adibide ederra izan dugu, preso ohi miresgarri batzuen eskutik. Hori da bidea!  Burdina gori delarik lantzen da!  Frantses Iraultzan Danton izeneko iraultzaile batek erran zuen bezala: “Il nous faut de l’audace, encore de l’audace, toujours de l’audace” ! Ausardia behar dugu, ausardia berriz ere,  eta ausardia beti! Espainolistek iniziatiba hartu dute berriz ere, egoera beren kontrolpean eduki nahian, presoen aldeko mugimendua indargabetzeko asmoz. 


Hurrengo egunetan Josuren eta gaixorik dauden preso guztien aldeko ekimenak ugaritu eta biderkatu behar ditugu. Lotan eta oporretan dagoen jendea atzarri, kalera jo eta egoeraren larria adierazi. Erresistentzia pasiboa, desobedientzia zibila, okupazioak, baraualdiak, manifestazioak eta ahal den guztia!



Eta haratago ere, Estatu kapitalista, terrorista, torturatzaile, etnozida eta neofrankista honen aurkako borroka bururaino eraman behar dugu, erabakimenez, hortzez eta haginez, gaixorik dauden presoak askatzeko, jakina, bainan hagitzez haratago, militante iraultzaile euskaldun guztien amnistia osoa eta baldintzarik gabea erdiesteko, Estatu Espainol eta Frantseseko preso politiko eta iraultzaile guztiak kaleratzeko. Eta horretarako, iraultza da bide bakarra!

"Gora Euskal Langileria!" oihukatu zigun Josuk, duela hamabortz egun, hilzorian eta torturapean gatibu zutela. Eta erranak erran, ni oihu horrekin identifikatzen naiz, eta borroka zein duintasunerako adore miresgarri horrekin. Biba hi, Josu! Zure bizi-indarra gure eredua da! Ez dizugu huts eginen! Denok kalera, denok borrokara! Atxik eta jo aitzina!


 

IRAULTZA DA BIDE BAKARRA!
PRESOAK KALERA, AMNISTIA OSOA!
AMNISTIARIK GABE, BAKERIK EZ!

3 iruzkin:

  1. AZKEN ORDUKO OHARRA:

    GAUR JOSUK ADIERZI DU GOSE GREBA UZTEN DUELA, OSASUN ARRAZOIENGATIK.
    GAINONTZEKO EKIMENEK AITZINA SEGITZEN DUTE, BEREZIKI DONOSTIAKO GOSE GREBA HERRITARRA.

    AUPA, DENOK KALERA, DENOK BORROKARA!
    JOTAKE IRABAZI ARTE!
    BURDINA GORI DELARIK LANTZEN DA, ETA ORDUAN EZ ZAIO UR HOTZA BOTA BEHAR! SUA INDARTU ETA HAUSPOTU EGIN BEHAR DA, ETA EZ EPELDU ETA APALDU!

    ErantzunEzabatu
  2. Arrestiri hon,
    Eni ere konpreni gaitza beno, hitz horiek min egin deitade. Bena badakigü holako borroketan, presoak ez düala beti azken hitza (gogoan izan ditzagün Josetxo, Daniel, Iñaki eta abarren borrokaldi lüzeak). Aldi hontan, ene ustean pürü, "esker" abertzalearen presionea izan dela pentsa genezake. EAEko hauteskundeen bezperetan holako kasü batek sor ditzazken borroka egoerek, EHBilduren baitan tentsione zonbait sor ditzazke. Beraz hobe,beti ere zonbaiten ustean, egoera "laisaiago" bat, eta haunteskundetan emaitza honen ükeitea. Zerren egiteko? Hori beste upeleko sagardoa dük!

    Bakotxa bere eremü eta eskualdean borroka dezagün preso GÜZIAK baldintzarik gabe etxeratzeko.
    Amnistiarik gabe, bakerik ez!
    Independentzia eta sozialismorik gabe ere, hots!

    Xiberotar irakurlea

    ErantzunEzabatu
  3. Biba hi, xiberotar irakurle hori!

    Ezinago argi eta eijer erran dük: Amnistiarik gabe, Bakerik ez! hau dük, Independentzia, Sozialismo, Birbatarzün eta Berreüskalduntzerik gabe, Bakerik ez! Alajinkua!

    Joxe Migelen eskola nabari dük hire eleetan, lagün, Joxe Migel Beñaran Ordeñanaren argi zirrinta! Eta Eustakiorena ere bai, prefosta! Hein borroka bürüraino eremanen diagü! Jakizak baietz!!!!!

    Herriak bizi behar dü! Batasuna borrokan! Euskara Ta Askatasuna!

    ErantzunEzabatu