LEHEN ORRIALDEA

Euskal Iraultza Sozialistaren bidean...



Aupa denok! Ongi etorri!

Blog honen helburua Euskal Iraultza Sozialistaz gogoeta eta eztabaida egitea da.
Karl Marx militante komunista iraultzailearen esaldi maiteen bidean kokatzen gara:
"De omnibus dubitandum" : "Guztia zalantzan jarri"
"Nihil humanum a me alienum puto": "Humanoa den ezer, ez dut arrotzat jotzen".

Iritzi eta gogoeta guztiak, ados egon ala ez, ongi etorriak dira, adimen kolektiboa eztabaidatuz eraikitzen baita.
Baldintza bakarra: irainak eta zakarkeriak ez erabiltzea, eta eztabaida datuz eta dataz, arrazoiz zein argudioz egitea, jendetasunez eta adeitasunez.
Oroz gainetik, geure egiten dugu XVI. mendeko komunista iraultzaileen oihua:

OMNIA SUNT COMMUNIA!!!

2012/08/13

Bobby Sands Biografia (4)


Nuair a thigeann ar lá :  Gure eguna etorririk

Bobby Sandsen biografia (4)

   

1969ko abuztuan, okupatutako eta kolonizatutako Sei Konderrietako egoerak nabarmen jo zuen okerrerat. Derryn, errepublikar zaharrek defentsa komite bat antolatu zuten, kolono britainiar loialisten martxek eragiten zituztèn erasoe sektario eta arrazistetatik babesteko. Bogside auzo irlandarreko sarreretan barrikadak paratu zituzten, eta manifestari unionistek xentimoak bota zizikietenean, irlandarrek harrika erantzun zuten. RUC polizia sektarioa auzoan indarrez sartzen saiatu zelarik molotov koktelak agertu ziren borrokaren dantzarat, txakur britainiarrek gasak jaurtikitzen zituzten bitartean.


 Bi eguneko bataila ikaragarria galdu ondoren, Britainia Handiko gobernu inperialistak Armada bidali zuen. 1950az geroztik, IRAk “mugetako kanpaina” amaitu zuenetik, ez zen Armada Inperiala Sei Konderrietako karriketan agerian agertzen.


Bobbyk telebistan ikusi zuen Derriko Bogsideko bataila, eta bere kontzientzia irlandarra betikotz esnatu zen. Bere erabakia hartua zuen, orduantxe, 15 urte bete berriak.

 

Belfasten ere liskarrak lehertu ziren: RUC polizia biziki gorrotatuak ptruilak egiten zituen Lower Falls auzo irlandarrean auto blindatuetan, 30 kalibreko metrailadoreekin. Gerra. Loialista-unionista britainiarrek eta “B-Specials” paramiltar fanatikoek irlandarren etxeak erasotzen zituzten. Irlandarrek beren buruan ahal bezala defendatzen zituzten ... 


Liskarrak amaitu zirelarik, Patrick Rooney, 9 urteko haurra, ohean zetzan zerraldo, tiro batek burua lehertuta eta bere burmuin ttipiaren zatiak paretan irristatzen. Gizon bat bere etxeko salan hil zuen RUC polizia kolonialak, eta bertze bat kalean gora zihoala, oinez. Hiru hildakoez gain, hamar zauritu larri izan ziren, zortzi RUC poliziaren balez. Den-denak irlandarrak ziren.


Irlandar katoliko eta kontserbadore askok begi onez ikusi zuen Armada Britainiarraren iristea, babesa ematera zetorrelakoan. Laster ohartu ziren ez zela hola, inondik inora. Ehunka etxe irlandar erre zituzten britainiar protestante fanatiko eta sektarioek, zinezko “progrom” eromenezko batean.

Bobbyren bizitza betikotz aldatu zuten gertaera lazgarri hauek. Bobbyrena eta milaka eta milaka gazte irlandarrena ere bai. Gazteak IRArekin haserre bizian ziren, erakunde armatuari auzo eta eskualde irlandarrak defenditzea ezinezko izan zitzaiolakotz. IRA, “I ran away”, “Lasterka eskapatu nintzen”, erraten zuten. Eguberrietan, militante talde batek “Behin behineko IRA” sortu zuen, PIRA (Provisional IRA) eta “Behin behineko Sinn Féin”, Provisional SinnFéin”. Hau da, IRA zatitu zen goiti beheiti, eta bertze zatiak OIRA, “Official IRA”, eta “Official Sinn Féin” bezala ezagun egin ziren. 
 


Gazte irlandarrendako, ez bakarrik identitate katolikoa zutèn gazteendako, zeren eta bazen eta bada, oraindik ere, gutxiengo protestante irlandar eta abertzalea Sei Konderrietan, PIRA, Behin behineko IRA zen zinezko erakunde armatu iraultzailea, Herri Irlandarra defenditzen zuena. Eta masiboki sartu ziren militatzera, trumilka.


Sei konderrietako sozietatea goitik behera urratu zen irizpide sektarioen bidez. Gazte britaniar-protestanteendako, gazte irlandarrak etsaiak ziren, zalantza izpirik gabe. Rathcooleko bizitza sakonki aldatu zen: gazte irlandarrak ezin ziren joan Gazte Klubeko dantzaldietara, ezta Alpha zinemetara ere. Dantza areto bakarra gelditu zitzaien, “Star of the Sea” irlandarra, eta batzuetan, dantzaldi eta eskolarako bidean harriak eta botilak jaurtikitzen zizkieten.

Honela hondoratu zen “Stella Maris” futbol taldea. 1969ko udazkenean, hiru protestante bakarrik agertu ziren entrenamenduetara. Britainiarrak ziren, bai, baina futbola ere maite zuten eta ez zituzten irlandarrak itsuki gorrotatzen. Ohorezko salbuespena izan ziren. Gainontzeko guztiak futbol taldea utzi zuten “katolikoa” (sic!!!) zelakotz. Horein artean Bobby Sandsen laguna izan zèn Terry Nicholl, urte batzuk geroago UVF talde loialistako partaide izanen zena.


Rathcoole auzoan gazte britainiar-protestante fanatikoen bandak sortu ziren, irlandarrak etengabe jazartzen zituztenak. Stella Maris futbol taldea desegin zen, arriskutsua baitzen entrenamenduak egiteko eskola irlandar horretara joatea. Ekipoko lagunak “Sar of the Sea” kluberat joan ziren, Rathcoole auzotik kanpo zegoelakotz.Bobbyk betidanik izanak zituen lagun protestanteak, bera familia mixto eta lasai batean hazi eta hezi zen, eta bat-batean bere lagun guztiak irlandar-katolikoak ziren. 

Rathcoolen gauzak gero eta okerrago zihoazen, zeren 1970ean gazte sektario horien  “gang” guztiak, berrehun lagun inguru, “KAI” hasi ziren deitzen, hau da “Kill all Irish” (Irlandar guztiak hil).


Bobby ez zen eroso sentitzen bere auzoan. 1969an bigarren hezkuntza bukatu zuen eta 15 urterekin Newtownabbey Technical College ikastetxean onartu zuten. 1970eko martxoan lanean hasi zen, Belfast iparraldeko Alexander’s Coach Works fabrikan ikastun. Lehendabiziko soldata, gaztaroaren libertatea ... Neskak, dantzaldiak, parrandak, tailerrean irabazitako sosarekin Bobby ongi moldatzen zen: dotore jantzi, “jeans” eta modako alkandora ongi lisatuak, ile luzexkak ... bere koadrilak izen bat hartu zuen: “The Muckerboys”. 


Behin RUC poliziak, nahita, Bobbyk normalean ibiltzen zuèn bide segurua debekatu zioten, aitzakia merke batekin, jakina. Helburua, “KAI” talde batengana bideratzea zen. Erasoa oso bortitza izan zen eta Bobbyk labankada bat hartu zuen. Bere arropa odoleztatua arrebei eman zien, amak deus ere jakin ez zezan, eta bere zauriak ezkutatu zizkion. “Star of the Sea” dantzalekuko saioak beti amaitzen ziren gazte irlandar eta britainiarren arteko ikaragarrizko liskarretan. Eta lantegian ere gauzak ez zihoazen hobeki: mehatxuak, erasoak, irainak, mesprezuak ... Fanatismo kolonialaren nazkagarrikeria guztien bilduma. Bobbyk bi urtez jasan zuen egoera ikaragarri hau, heriotza-mehatxuak eta guzti, azkenean modu umiliagarrian kaleratua izateko. Hura izan zen bizitza osoan ukan zuèn lanpostu bakarra.


Honen guztiaren aitzinean, Rosaleen Sands-Kellyk, bere semea bortizkeria sektariotik babestu nahian, Bobby hartu eta Ballyhackamore Credit Union banketxearen gainean zegoèn apartamendu batera eraman zuen. Elkarrekin biziko ziren han, auzo lasai batean, eguneroko umilazio eta biolentziatik urrun. Bobbyk bere pasioa garatu ahal izan zuen: Willowfield Temperance Harriers ekipoan sartu zen, cross country praktikatzen zuèn kirol taldean. Instituzio ezinago protestantea bazen ere (igandeetako entrenamenduak , ez zuten kontuan hartzen norberaren identitate nazional-erlijiosoa, baizik eta kirolerako zaletasuna. Bobby zoriontsu izan zen han, inork ez baitzion galdetzen ea katolikoa ala protestantea zen. Lasterkari ona zen, lehendabiziko hogeien artean izaten zen, partaideak normalean 80-100 inguru izanik, eta giro polita zuten kirolarien artean.


Zorion hauskor hau mila puskatan lehertu zen 1971ko abuztuan. Armada Britainiarrak 8 zibil irlandar armagabeak behin eta berriz hil zituen, 5 lagun 1970eko uztailean bakarrik. 1971ko otsailean IRAk erantzun zuen, soldadu britainiar bat exekutatuz. Honek dena zapartarazi zuen: boztizkeria sektarioa, Armada Britainiar eta RUCen biolentzia, IRAren erantzun armatua, Herri Langile Irlandarraren autodefentsa espontaneoa ... Auzo mixtoak bat-batean desagertu ziren, milaka eta milaka familia etxez aldaraziz. Martxotik abuztura IRAk egunero bi lehergailu jartzen zituen, eta uztaileko egun bakar batean, hogei. Armada Britainiarrak 3 zibil irlandar asasinatu zituen, eta IRAko militante bat hil. IRAk indartsu erantzun zuen: 4 soldadu britainiar exekutaturik, 29 zauriturik ...


Orduan, 1971ko abuztuaren 9an, Armada Britainiarrak eta RUC polizia kolonialak sarekada erraldoia egin zuten: ehunka etxe miatu eta 450 pertsona atxilotuta, inolako azalpenik gabe: “internamendua”. IRAko arduradun gehienek ihes egin zuten eta sasian sartu ziren. Herri Langile Irlandarra sumindurik eta garrazturik zegoen. IRAk abuztuan 100 lehergailu baino gehiago jarri zituen, eta hurrengo lau hilabeteetan 30 soldadu britainiar exekutatu zituen, eta 11 polizia. Herriaren gerra abiatua zen, kolonialismoaren aurka. 


Bobby Sandsen lehengusu batzuk internatuak izan ziren. Abuztuaren 11an, IRAko militante armatuek aitaren lantokia, Inglis okindegia, okupatu zuten, eta zebait orduz aurre egin zieten 300 soldaduri. Armadak handik pasatzen zèn zibil irlandar errugabe bat asasinatu zuen, eta gero hedabide kolonialistek lau haizetara zabaldu zuten pertsona hura frankotiratzaile bat zela. Bobbyk eta bere amak Ballyhackamore auzoa utzi zuten, eta Rathcoolerat itzuli ziren.


Honek Bobby egoera limite batera eraman zuen. IRAn sartzea erabaki zuen.     

 



iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina