THIOCFAIDH
ÁR LÁ! (2)
PRESO
POLITIKO IRLANDARRAK BORROKAN (1)
“Ahaire delizius huntan bi bertset nahi tüt
khantatü
Ene bizitzea mulde gaitza mund’orori deklaratü
Ihun sos bat ebatsi gabe, ez eskandalik
txerkhatü
Gaur egun 65 (bai, ongi irakurri duzu, laguna, hirurogeita bortz!) preso politiko
irlandar daude, errepublikarrak, Irlandako espetxeetan: Portlaoise-n eta
Maghaberry-n. Irlandatik kanpo Estatu Frantsesean eta Lituanian ere badira
gatibuak.
Haien egoera eta bizi
baldintzak gero eta gogorragoak dira, miaketa integralak jasaten baitituzte,
biluzte osoak, alegia. Hori estrategia errepresibo britainiarra da haien
duintasuna eta nortasun politikoa hausteko. Umiliazio bortitz horri uko egiten
diotelarik, jipoituak izaten dira, eta zenbait egunez ziegatik irten gabe
egotera zigortuta. Horren kontra, Maghaberry presondegian bereziki, zikinkeria
greba egiten ari dira, pasa den mendeko 80. hamarkadan Bobby Sands-ek eta bere
burkideek ere egin zuten bezalaxe. Zein izanen da haien erresistentzia
heroikoaren hurrengo urratsa? Bertze gose greba bat bururaino?
Albiste eta informazio
hauek ez dira Euskal Herrirat maiz iristen, interes politiko izugarriak baitaude
jokoan: inperialismo sionistak eta anglosaxoiak bultzaturiko “peace
proces” horien lilurakeria eta ameskeria kolektiboen legitimitatea zein
errealitatea kolokan jartzea, alegia. Eta III. Mundu gerran sarturik garela
(sartu gaituztela), bake faltsuaren gezurra zabaldu eta hedatu behar da
Europako Herri Langileen kontzientzia, inperialismo kapitalistak mundua su eta
gar menderatzen duen bitartean: Afganistan, Irak, Palestina, Libano, Libia,
Siria ...
Presoen artean, badira,
Euskal Herrian bezala, bere larritasunarengatik nabarmentzen diren kasuak:
Marian Price (eri eta gaixo, pneumoniak jota, berriki ospitaleratua eta egoera
ezin larriagoan), Gerry McGeough (hau ere gaixorik), Brian Shivers (eri hau
ere), eta Martin Corey, adibidez.
Euskal Herrian ez dakiguna da ez zela amnistarik izan
Irlandan, eta bereziki okupatutako Sei Konderrietan: presoak kalera joan ziren
baldintzapean, edota baimenaz, eta “arrisku publikoa dakarren jarduera
politikoa” burutuz gero, berriz espetxeratzen ahal zituela Botere kolonial
britainiarrak. Eta halaxe gertatu da behin baino gehiagotan. Bake faltsuaren
aurka agertu izan diren preso politiko errepublikarrak berriz ere atxilotuan
izan dira, eta gartzelarat eramanak. Ez borroka armatuan berriz aritzeagatik,
ez! Baizik eta jarrera militante kritiko eta koherentea aitzina eramateagatik.
“Disidenteak” haien hizkera ustelean. Guk benetako errepublikarrak, zinezko
abertzale irlandarrak eta egiazko sozialista iraultzaileak direla aldarrikatzen
dugu, gezurtero eta manipulatzaile politikero guztien aurka!
Bitartean, Armada Britainiarrak 5000 soldadu mantenzen
ditu Sei Konderrietan, Aire eta Itsas Armadetako efektiboak kontuan hartu gabe.
Britainia Handiko zerbitzu sekretuek, aldiz, MI5, alegia, 400 kide inguru ditu.
Bitartean, Sinn Fein probisionaleko arduradunek, Gerry
Adanms eta Martin McGuinness buru, Britainia Handiko erreginari eskua ematen
diote, edota erresistentzia armatuko kideak salatzera animatzen dute Irlandako
Herri Langilea, edota eguneroko hamaika mila jarduera kolaborazionista egiten
dituzte. Den-dena, “peace process”-aren izenean, prefosta! Doinu horretan Euskal
Herrian ere batzuk ederki ikasi dute kantantzen eta abesten azken hilabeteotan.
Ez dea hala?
Gaur kasu larri eta paradigmatiko bat ekarri nahi dugu
orriotara: Marian Price militantearena.
Marian Price 1954an sortu zen eta 58 urte ditu gaur
egun. IRAko militante historiko baten alaba da Albert Price. Ezkondu ondoren,
Marianek McGlinchey abizena ere erabili
izan du, bere senarraren deitura.
1973ko martxoaren 8an atxilotua izan zen Ingalaterran,
Dolours Price bere ahizparekin batera. Egun hartan bertan IRAk ofentsiba gogorra
burutu zuen Inperio Britaniarraren bihotzean: Londresen, The Old Bailey ( Epaitegi
kriminal zentrala eta Gobernuren eraikina) eta Whitehall (Armada
Britaniarraren errekrutamentu egoitza)
lau bonba autoz erasotuak izan ziren: 200 zauritu eta gizon bat hilda,
bihotzekoak jota. Ekintza izugarriak Ingalaterrako hiriburuan.
Hamaika atxiloketa egin zituen Polizia Britainiarrak, haien
artean Price ahizpak, Gerry Kelly eta Hugh Feeney, IRAko unitate militarreko
arduraduna ere. Marian eta bere ahizpak
biziarteko bi espetxe-kondena hartu zituzten. Gerry Kellyk, orduan 19 urteko
gazteak, bertze hainbertze. Hugh Feeney buruzagi militarrak, lau. Marian Pricek
ere 19 urte bertzerik ez zuen. Dolours, bere ahizpak, eta Hugh Feeney-k berak,
22.
Espetxerat iritsi bezain laster gose greban hasi ziren
militante guztiak, bortz eskakizunen inguruan:
1.-
Preso politikoaren estatusaren alde.
2.-
Beren jantzi zibilez beztitzeko eskubidearen alde.
3.-
Isolamendurat berriro ere eramanak ez izateko garantien alde.
4.-
Espetxeko lan ez egiteko eta ikasten aritzeko eskubidearen alde.
5.- Irlandako
espetxe batera eramanak izateko arrazoizko epe batean.
Gose grebak 200/205 egun iraun zuen. Gose grebaren 33.
egunean presozainak bortxazko elikadura erabiltzen hasi ziren, eta tortura hau
167/170 egunetan zehar mantendu zuten, harik eta gose grebalari bat, 24 urteko Michael
Gaughan, 1974ko ekainaren 3an, bortxazko elikaduraren torturapean hil zuten
arte. Hurrengo artikulu batean Marian Priceren testigantza ezarriko dugu,
bortxazko elikadura zer den, jatorrizko hizkuntzan, Ingelesez, eta Euskarazko
itzulpenarekin. Horrekin batera, Michael Gaughan azken mezua ere bai.
Espetxetik irten zen eta 90. hamarkadan Sinn Fein-en
politikaren kontra agertu zen argi eta garbi. Ortziral Sainduko Hitzarmenaz
hauxe erran zuen: : "It is not, certainly not,
what I went to prison for.". “Ni ez nintzen inolaz ere espetxera joan honen alde”.
IRA eta Sinn Fein zatitu
zirenean, berak “32 Konderrien Subiranotasunaren aldeko Mugimendua”n buru
belarri sartu zen, Bobby Sandsen arrebarekin batera. Preso errepublikar
irlandarren aldeko mugimenduko bozeramalea izan zen.
2009ko azaroaren 17an atxilotu
zuten, 2009ko martxoan kaserna britaniar batean egindako ekintza batean
(zeinean bi soldadu hil baitzituzten) parte hartu zuelako akusaziopean.
2011ko maiatzaren 11an espexeratu
zuten berriz ere, Owen Paterson “Ipar Irlanda”ko Estatu Idazkari britainiarrak
bere baldintzapeko askatasuna bertan behar utzi zuelakotz. Arrazoia: Irlandako
Aberri Egunean Benetako IRAk irakurritako agiria. Maian Pricek orriari eutsi
zion IRAko sasitarrak dokumentua iraurtzen zuèn bitartean. Owen Patersonen ustez, Marian Pricek sortzen zuèn arriskua “handitzen ari
zen”.
Marian Price isolamendu
absolutuan eduku zuten Antrim konderriko Maghaberry presondegian 2011ko
maiatzetik 2012ko otsailera. Orduan Hydebank espetxeko
ospitalerat eraman zuten. Depresioak jota zegoen, isolamenduaren ondorioz.
2012ko maiatzean, Gerry McGlinchey, bere senarrak erran zuen bere izaera eta
nortasuna hausteko zorian zegoela, itzuliezinezko puntuan.
Hilabete horretan bertan Derryko
Epaitegiak bertan behera utzi zituen bere kontrako akusazio guztiak. Hala ere,
Owen Paterson gobernadorearen manuz eta aginduz, gartzelan dute oraindik.
Jauntxo feudal britaniar batek, “overlord” batek, legea egiten du, jaun
eta jabe da Irlanda okupatuko Sei Konderrietan!
2012ko ekainaren 22an Marian
Price Hydebank-eko espetxetik atera zuten eta Belfasteko hospital zibilerat
eraman zuten, bere osasun egoera gero eta larriagoa zela ikusirik. Presozain
britainiarrek zurezko taulez bere logelako lehioak bloketatu zituzten, harik
eta mediku zen erizainek protesta biziak egin zituzten arte.
Gaur, 2012ko abuztuaren 4an, Marian
Price, pneumoniak jota, oso larri, hilzorian dago Zaintza Berezietako
Unitatean.
Deialdi berezia egin nahi diot
euskaldun iraultzaile eta iraultzaile euskaldun orori: mugi gaitezen Marain
Priceren bizitza salbatzeko! Mugi gaitezen militante eredugarri, miresgarri eta
koherente honen alde! Mugi gaitezen Irlandako abertzale, errepublikar eta
iraultzaileek pairatzen duten blokeo informatibo imperialista hausteko! Zabal
eta heda ditzagun informazio hauek Euskal Herrietako lau haizeetara!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina